yè hòu
sān hòu
guàn hòu
bāng hòu
liú hòu
guì hòu
zhòng hòu
wēn hòu
jì hòu
bǎi hòu
gàn hòu
guǐ hòu
shòu hóu
fēng hòu
chè hóu
shào hóu
mèng hòu
fān hòu
lún hòu
ā hòu
zuì hòu
qū hòu
shǐ hòu
chí hòu
mù hòu
guān hóu
xí hòu
wǔ hóu
xiàn hóu
zūn hòu
jūn hóu
gōng hóu
xì hòu
fù hóu
bù hòu
zhū hóu
shǒu hòu
bào hòu
tōng hóu
yáng hòu
dà hòu
bái hóu
sù hòu
xián hòu
mò hòu
fāng hòu
àn hòu
zàn hòu
kāng hóu
zàn hóu
wáng hóu
xià hóu
míng hòu
hào hòu
jìn hòu
hǔ hóu
jū hòu
níng hòu
xiǎo hòu
yǐn hòu
kōng hóu
fěn hóu
jùn hóu
wǔ hòu
fēng hóu
jiǔ hòu
liè hóu
fǔ hòu
pí hòu
tíng hóu
piān hòu
jiàng hóu
kǎn hòu
mí hòu
cǎi hòu
jiàn hóu
jì hòu
cháng hòu
ōu hòu
yǎn hòu
diàn hòu
gù hòu
xiāng hòu
sàn hòu
chāng hòu
hé hòu
⒈ 古代士人射仪的箭靶。以豻皮为靶心，两边并饰以豻皮。
引《周礼·夏官·射人》：“士以三耦射豻侯。”
郑玄注：“士与士射，则以豻皮饰侯。”
贾公彦疏：“豻皮明於两畔，以豻皮饰之，故得豻侯之名。”
孙诒让正义：“《大射仪》注云：‘豻侯者，豻鵠、豻饰也。’然则此豻侯亦当兼以豻皮为鵠， 郑止言饰者，文不具。”
1.古代北方的一种野狗，似狐，黑嘴。
2.古代乡亭的牢狱，引申为狱讼之事。
3.古书上说的猿一类的动物。
侯读音：hóu,hòu[ hòu ]1. 〔闽侯〕地名，在中国福建省。