xián dé
xián péng
xián huì
xián hé
xián mán
xián chēng
xián bó
xián liáng
xián líng
xián hòu
xián huì
xián jí
xián dōng
xián qīn
xián kǔn
xián shí
xián shì
xián pì
xián shàn
xián dòu
xián xiào
xián láo
xián huì
xián chén
xián dá
xián dì
xián lì
xián zǐ
xián cāo
xián yàn
xián zhé
xián zhì
xián jùn
xián yì
xián míng
xián kē
xián fàn
xián mù
xián rén
xián zūn
xián jié
xián yùn
xián xiàng
xián guī
xián yì
xián kuài
xián guān
xián fǔ
xián zǎi
xián wáng
xián wǔ
xián wēn
xián gōng
xián měi
xián mèi
xián bǐ
xián yuàn
xián qì
xián zhòng
xián fū
xián háo
xián shèng
xián láng
xián xīng
xián míng
xián mín
xián shǒu
xián chuán
xián hǎo
xián jiē
xián píng
xián cóng
xián mén
xián liáo
xián shì
xián yùn
xián zhě
xián qī
xián cái
xián huò
xián shèng
xián kě
xián máo
xián qīng
xián néng
xián shū
xián ǒu
xián hòu
xián jùn
xián jiāng
xián zhòng
xián cái
xián yǒng
xián jié
xián dù
xián bèi
xián jūn
xián shū
xián kuā
xián lù
xián lìng
xián jùn
xián shǒu
xián cí
xián zuǒ
xián liàng
xián gē
xián fān
míng hòu
hǔ hóu
guàn hòu
xì hòu
dà hòu
xiàn hóu
lún hòu
wǔ hòu
zuì hòu
jiàn hóu
bǎi hòu
mí hòu
gù hòu
zhòng hòu
shǐ hòu
chí hòu
fù hóu
shǒu hòu
piān hòu
zàn hòu
àn hòu
zhū hóu
pí hòu
fěn hóu
xiāng hòu
gōng hóu
xià hóu
jū hòu
xí hòu
chè hóu
wáng hóu
bāng hòu
yǎn hòu
chāng hòu
jùn hóu
fēng hóu
zūn hòu
liè hóu
guǐ hòu
fǔ hòu
gàn hòu
hé hòu
guān hóu
xiǎo hòu
cǎi hòu
jì hòu
jiǔ hòu
shào hóu
diàn hòu
wēn hòu
ā hòu
tíng hóu
mèng hòu
xián hòu
tōng hóu
shòu hóu
qū hòu
mù hòu
hào hòu
bù hòu
zàn hóu
ōu hòu
fān hòu
kōng hóu
yǐn hòu
kāng hóu
bái hóu
sù hòu
sàn hòu
liú hòu
sān hòu
cháng hòu
bào hòu
fēng hòu
jì hòu
kǎn hòu
jiàng hóu
jūn hóu
níng hòu
guì hòu
jìn hòu
yè hòu
mò hòu
wǔ hóu
yáng hòu
fāng hòu
⒈ 对有德位者的敬称。
引三国魏邯郸淳《赠吴处玄诗》：“见养贤侯，於今四祀。”
唐权德舆《武公神道碑铭》：“中朝名卿大夫，四方贤侯通人，多与公为道义之交。”
明无名氏《鸣凤记·驿里相逢》：“盛德感贤侯，相逢信非偶。”
清全祖望《新会张明府惕庵以予将去粤有诸生无福之叹》诗：“孤负贤侯属望奢，几时带草尽开花。”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
侯读音：hóu,hòu[ hòu ]1. 〔闽侯〕地名，在中国福建省。