xiǎo hòu
mí hòu
xì hòu
cǎi hòu
jiàn hóu
wǔ hòu
bāng hòu
ā hòu
wǔ hóu
xiàn hóu
gōng hóu
mèng hòu
zuì hòu
fěn hóu
bái hóu
zàn hóu
liè hóu
yáng hòu
yǐn hòu
kǎn hòu
guì hòu
pí hòu
shòu hóu
fāng hòu
bào hòu
àn hòu
dà hòu
xián hòu
hào hòu
guàn hòu
shào hóu
yǎn hòu
zhòng hòu
zàn hòu
fān hòu
wáng hóu
mù hòu
jìn hòu
kāng hóu
guān hóu
chāng hòu
hé hòu
jūn hóu
tōng hóu
fǔ hòu
xià hóu
guǐ hòu
xiāng hòu
míng hòu
gù hòu
yè hòu
ōu hòu
hǔ hóu
qū hòu
fēng hòu
jiàng hóu
cháng hòu
jì hòu
fēng hóu
lún hòu
mò hòu
fù hóu
xí hòu
bù hòu
jū hòu
bǎi hòu
piān hòu
shǐ hòu
shǒu hòu
gàn hòu
zūn hòu
jùn hóu
jiǔ hòu
zhū hóu
chí hòu
sù hòu
diàn hòu
tíng hóu
sān hòu
jì hòu
níng hòu
sàn hòu
kōng hóu
wēn hòu
chè hóu
liú hòu
⒈ 封于甸服之内的诸侯。
引《左传·桓公二年》：“师服曰：‘……今晋，甸侯也，而建国，本既弱矣，其能久乎？’”
杜预注：“诸侯而在甸服者。”
清纳兰性德《拟古》诗之三十：“闭关谢西域， 汉文何优柔。圣泽餘亥步，遐荒如甸侯。”
⒉ 指京畿之内的州县长官。
引唐柳宗元《同刘二十八院长寄澧州张使君八十韵》：“继酬天禄署，俱尉甸侯家。”
1. 古代指郊外的地方。
2. 田野的出产物：“纳货贝于君，则曰纳甸于有司”。
3. 治理。
侯读音：hóu,hòu[ hòu ]1. 〔闽侯〕地名，在中国福建省。