zhě àn
zhě hóng
zhě yán
zhě tú
zhě mò
zhě wū
zhě biān
zhě yī
zhě chì
zhě è
zhě jū
zhě hàn
zhě shān
zhě shí
zhě yán
zhě yūn
zhě zhī
zhě kòu
zhě huáng
zhě shí
zhě hè
zhě páo
zhě miàn
zhě jìn
zhě qí
zhě bái
zhě fú
zhě sè
zhě jié
hēi hàn
méng hàn
zhū hàn
lán hàn
làng hàn
yán hàn
qià hàn
qīng hàn
dào hàn
pàn hàn
lěng hàn
chǔ hàn
hào hàn
huáng hàn
dī hàn
hào hàn
miǎn hàn
fǎn hàn
yán hàn
zhě hàn
zhū hàn
màn hàn
huì hàn
lǎo hàn
nǎn hàn
yǎn hàn
bō hàn
sǎng hàn
hào hàn
huī hàn
bái hàn
kù hàn
làn hàn
wò hàn
xiū hàn
huàn hàn
bào hàn
jiàng hàn
kè hán
biǎo hàn
zào hàn
chì hàn
cán hàn
hóng hàn
xīn hàn
hào hàn
tōng hàn
xuè hàn
hào hàn
dào hàn
kè hán
jīng hàn
fáng hàn
dà hán
chū hàn
kuì hàn
jiā hàn
huáng hàn
shàn hàn
jiān hàn
tòu hàn
liú hàn
zì hàn
yǎn hàn
fā hàn
fó hàn
hài hàn
shí hàn
xū hàn
gǎn hàn
yǔ hàn
lào hàn
fěn hàn
chuǎn hàn
kuì hàn
zhèn hàn
⒈ 面红流汗。
引《后汉书·刘盆子传》：“盆子时年十五，被髮徒跣，敝衣赭汗，见众拜，恐畏欲啼。”
⒉ 指骏马的汗水。
引南朝梁元帝《长安道》诗：“雕鞍承赭汗，槐路起红尘。”
南朝陈张正见《门有车马客行》：“红尘扬翠轂，赭汗染龙媒。”
⒊ 借指骏马。参见“赤汗”。
引隋辛德源《白马篇》：“金羈络赭汗，紫缕应红尘。”
赭zhě（形）红褐色：～色｜～石。
汗读音：hàn,hán[ hàn ]1. 由身体的毛孔排泄出来的液体：汗水。汗流浃背。
2. 出汗，使出汗：汗颜（因羞惭而出汗；泛指惭愧）。汗马功劳。汗牛充栋。