fān shā
fān gài
fān zhuàng
fān qǐ
fān qí
fān sǎn
fān bù
fān xìn
fān rán
fān jǐ
fān sǎ
fān huī
fān zǐ
fān báo
fān yóu
fān shèng
fān gān
fān jī
fān huā
fān lí
fān máo
fān pèi
fān hóng
fān ér
fān wǔ
fān zhǐ
fān zhì
fān sǎn
fān jié
fān zhī
fān huá
fān fān
zhēng shèng
guǐ shèng
guì shèng
xiǎn shèng
chěng shèng
háo shèng
lì shèng
xí shèng
fān shèng
huì shèng
luó shèng
róu shèng
qū shèng
hóng shèng
zì shèng
zhòng shèng
bì shèng
jué shèng
jìng shèng
guò shèng
dé shèng
jué shèng
rén shèng
guī shèng
lián shèng
chūn shèng
hé shèng
fān shèng
míng shèng
shuāng shèng
hé shèng
xián shèng
cān shèng
gào shèng
dǔ shèng
bǎo shèng
miào shèng
huò shèng
ān shèng
zhú shèng
tǎo shèng
hài shèng
yōu shèng
yōu shèng
gāo shèng
huā shèng
hào shèng
quán shèng
piān shèng
yā shèng
cuò shèng
qí shèng
lǎn shèng
pò shèng
jiǒng shèng
biāo shèng
niǔ shèng
chí shèng
xiān shèng
bǎi shèng
zhì shèng
èr shèng
zhàn shèng
jué shèng
jǐng shèng
xióng shèng
qiú shèng
dài shèng
lǎn shèng
jīn shèng
xuǎn shèng
jì shèng
tàn shèng
jiǎo shèng
gū shèng
chéng shèng
fāng shèng
jù shèng
yǎn shèng
dìng shèng
kě shèng
yàn shèng
rù shèng
chāo shèng
yì shèng
kè shèng
yàn shèng
qí shèng
qiáng shèng
huā shèng
jiào shèng
qǔ shèng
jìng shèng
xún shèng
cǎi shèng
fǎng shèng
lì shèng
jì shèng
jiā shèng
zūn shèng
kāng shèng
qǔ shèng
jiā shèng
fù shèng
bù shèng
jué shèng
jí shèng
⒈ 即彩胜。用金银箔罗彩制成，为欢庆春日来临，用作装饰或馈赠之物。
引宋高承《事物纪原·岁时风俗·春幡》：“《后汉书》曰：立春皆青幡幘。今世或剪綵错缉为幡胜，虽朝廷之制，亦鏤金银或繒绢为之，戴於首。亦因此相承设之。或於岁旦刻青繒为小幡样，重累凡十餘，相连缀以簪之。此亦汉之遗事也。俗间因又曰‘年幡’，此亦其误也。”
宋苏轼《次韵曾仲锡元日见寄》：“萧索东风两鬢华，年年幡胜翦宫花。”
《宋史·真宗纪二》：“詔宫苑、皇亲、臣庶第宅。饰以五綵，及用罗製幡胜、繒帛为假花者，并禁之。”
宋孟元老《东京梦华录·立春》：“春日，宰执亲王百官，皆赐金银幡胜，入贺讫，戴归私第。”
一种用竹竿等挑起来垂直挂着的长条形旗子。
胜读音：shèng,shēng[ shèng ]在战争或竞争中取得优势。与败相对。战胜、得胜、出奇制胜
超越。略胜一筹、一个胜一个
美好的、优越的。胜地、胜景