jiā shàng
jiā chuán
jiā ér
jiā shèng
jiā ǒu
jiā chéng
jiā rì
jiā hǎo
jiā kè
jiā wén
jiā sī
jiā huì
jiā chèn
jiā wèi
jiā zhèn
jiā niàng
jiā xī
jiā yǔ
jiā yáo
jiā mù
jiā yīn
jiā qì
jiā sè
jiā lì
jiā lǚ
jiā qì
jiā qù
jiā yán
jiā zhào
jiā gòu
jiā pèi
jiā shǒu
jiā jǐng
jiā rén
jiā kǒu
jiā piān
jiā shí
jiā huà
jiā bīng
jiā jì
jiā miào
jiā xiá
jiā yùn
jiā yùn
jiā lì
jiā shì
jiā ǒu
jiā guān
jiā xù
jiā huì
jiā pǐn
jiā hán
jiā fù
jiā kuàng
jiā jìng
jiā zhèng
jiā xīng
jiā duì
jiā shēng
jiā míng
jiā shù
jiā shí
jiā qī
jiā shí
jiā jié
jiā kuài
jiā chǔ
jiā zhì
jiā jué
jiā shì
jiā yě
jiā yán
jiā qiàn
jiā jù
jiā liáng
jiā zuò
jiā shè
jiā zhì
jiā zhǒng
jiā zhuó
jiā gòu
jiā měi
jiā juàn
jiā huà
jiā chén
jiā bīn
jiā míng
niǔ shèng
míng shèng
chūn shèng
qiáng shèng
jí shèng
hài shèng
guì shèng
miào shèng
háo shèng
cuò shèng
jiǎo shèng
jì shèng
quán shèng
xiǎn shèng
xún shèng
qǔ shèng
xiān shèng
luó shèng
yā shèng
fān shèng
jǐng shèng
huā shèng
yì shèng
xí shèng
qí shèng
cān shèng
jué shèng
xián shèng
rén shèng
jìng shèng
fān shèng
shuāng shèng
chéng shèng
zì shèng
hào shèng
guǐ shèng
rù shèng
dài shèng
qí shèng
dé shèng
jù shèng
huò shèng
zhú shèng
xióng shèng
gū shèng
cǎi shèng
jué shèng
hóng shèng
dǔ shèng
lì shèng
kè shèng
bì shèng
zhàn shèng
qū shèng
qiú shèng
tǎo shèng
piān shèng
zhēng shèng
kě shèng
chí shèng
jiào shèng
lián shèng
ān shèng
qǔ shèng
jiā shèng
xuǎn shèng
zhòng shèng
jiā shèng
chāo shèng
guī shèng
yōu shèng
bù shèng
guò shèng
jīn shèng
hé shèng
zhì shèng
yàn shèng
bǎi shèng
biāo shèng
fǎng shèng
yōu shèng
dìng shèng
jì shèng
fāng shèng
jìng shèng
tàn shèng
kāng shèng
chěng shèng
fù shèng
jiǒng shèng
gāo shèng
gào shèng
huā shèng
yàn shèng
jué shèng
lǎn shèng
huì shèng
bǎo shèng
hé shèng
lì shèng
èr shèng
pò shèng
yǎn shèng
zūn shèng
lǎn shèng
jué shèng
róu shèng
⒈ 指有名望地位的人。
引《晋书·会稽王道子传》：“今之贵要腹心，有时流清望者谁乎？岂可云无佳胜？直是不能信之耳。”
《资治通鉴·晋安帝隆安五年》“佳胜” 元胡三省注：“江东人士，其名位通显於时者，率谓之佳胜、名胜。”
⒉ 优美。
引明李贽《答焦漪园书》：“生平慕西湖佳胜，便於舟航，且去白下密邇。”
清章学诚《文史通义·文理》：“但文字佳胜，正贵其自得……各自知之，而难以告人。”
⒊ 旧时书札问候、祝颂用语。犹言安好；犹言顺适。
引宋苏轼《答苏伯固书》：“辱书，劳问愈厚，实增感概，兼审尊体佳胜。”
鲁迅《书信集·致杨霁云》：“久疏问候，想动定一切佳胜。”
佳jiā（形）美；好：～句｜～音｜成绩甚～｜身体欠～。
胜读音：shèng,shēng[ shèng ]在战争或竞争中取得优势。与败相对。战胜、得胜、出奇制胜
超越。略胜一筹、一个胜一个
美好的、优越的。胜地、胜景