fēi xióng
fēi jì
fēi zhàn
fēi pì
fēi lùn
fēi guān
fēi tǐ
fēi yì
fēi guài
fēi jì
fēi yì
fēi fú
fēi qí
fēi suǒ
fēi xiào
fēi yì
fēi bó
fēi bó
fēi dào
fēi hèn
fēi bàng
fēi fèn
fēi shèng
fēi pí
fēi jǐ
fēi chì
fēi fá
fēi zhí
fēi gōng
fēi shèn
fēi fàn
fēi dù
fēi míng
fēi wéi
fēi héng
fēi nǎi
fēi shì
fēi xíng
fēi wèi
fēi nàn
fēi zuì
fēi liàng
fēi fù
fēi shí
fēi yè
fēi lǐ
fēi lèi
fēi fǎ
fēi zǐ
fēi báo
fēi lǐ
fēi děi
fēi èr
fēi wàng
fēi zī
fēi yún
fēi yí
fēi dì
fēi jǔ
fēi jiān
fēi cái
fēi zāi
fēi ǒu
fēi yù
fēi fàn
fēi cì
fēi gōng
fēi huǐ
fēi yuàn
fēi xiào
fēi cì
fēi biāo
fēi yān
fēi zhǒng
fēi wéi
fēi xīn
fēi dǐ
fēi xíng
fēi móu
fēi rén
fēi zú
fēi mìng
fēi wǒ
fēi bǐ
fēi qiú
fēi lǜ
fēi yí
fēi duǎn
fēi wéi
fēi jié
fēi rèn
fēi yí
fēi lèi
fēi tú
fēi jì
fēi dàn
fēi bù
fēi sù
fēi dé
fēi shì
fēi fēi
fēi wèi
fēi tè
fēi cháng
fēi fán
fēi gū
fēi jù
fēi fāng
fēi huò
fēi pì
fēi zhí
fēi wéi
fēi zhōu
fēi dú
fēi jǔ
fēi cái
fēi fū
fēi yǔ
fēi shé
⒈ 无谓，没有意义，不合道理。
引汉王充《论衡·谴告》：“夫谓灾异为谴告诛罚，犹为雷杀人罚阴过也。非谓之言，不然之説也。”
《隋书·炀帝纪上》：“岂得保兹宠禄，晦尔所知，优游卒岁，甚非谓也。”
⒉ 犹言并非说。
引晋陆机《五等诸侯论》：“是以经始权其多福，虑终取其少祸。非谓侯伯无可乱之符，郡县非致治之具也。”
南朝梁沉约《恩幸传论》：“汉末丧乱， 魏武始基，军中仓卒，权立九品，盖以论人才优劣，非谓世族高卑。”
非fēi(1)（名）错误；不对：明辨是～。(2)（副）不合于：～法。(3)（动）不以为然；反对；责备：～难。(4)（副）不是：～卖品。(5)（副）表示否定；跟“不”呼应；表示双重否定；意思是一定要这样：～下苦功不可。(6)（副）必须；偏偏；不行：～他莫可。
谓读音：wèi谓(1)（动）说：所～。(2)（动）称呼；叫做：称～。