hè mián
hè biǎo
hè sāi
hè lǚ
hè luǎn
hè chàng
hè shù
hè jià
hè méi
hè míng
hè jǐ
hè chē
hè shān
hè jǐng
hè jìng
hè xī
hè jiàn
hè liáng
hè jiàn
hè jìng
hè zhòu
hè suàn
hè jì
hè píng
hè yàn
hè jiǎn
hè cǎo
hè liè
hè chǎng
hè dǐng
hè bǎn
hè chèn
hè shì
hè liào
hè qín
hè kāi
hè mù
hè tóu
hè yǔ
hè jìng
hè méi
hè jīng
hè shāng
hè bàn
hè chǔ
hè jìng
hè hán
hè yuè
hè bìn
hè cān
hè qín
hè bìng
hè wén
hè lì
hè lín
hè zhōu
hè shā
hè yì
hè tiān
hè qiú
hè zhǔ
hè lǎo
hè qí
hè piáo
hè suǐ
hè zhàng
hè huì
hè jìn
hè quē
hè zhàng
hè shēng
hè guó
hè bèi
hè jīng
hè jǔ
hè chí
hè fà
hè sù
hè xìng
hè máo
hè jǐng
hè pǔ
hè zī
hè shī
hè zhì
hè jiàn
hè zhōu
hè zhuàn
hè páo
hè shén
hè zhàng
hè mèng
hè xìn
hè guān
hè zhòu
hè yān
hè yǐn
hè wén
hè shòu
hè zhǎo
hè gū
hè liàn
hè lǒng
hè bǎn
hè fèng
hè yuàn
hè tāi
hè yīng
hè lù
hè jiān
hè wéi
hè xiāng
hè tīng
hè lù
hè cuì
hè wù
hè wèi
hè dǐng
hè wǔ
hè zhěn
hè zhuāng
hè luán
hè cén
hè xīn
hè yuè
hè jī
hè yǎn
hè xì
hè tíng
hè xíng
hè bān
hè yīn
hè guī
hè yì
hè bèi
hè zhēn
hè tǐ
hè gài
hè qī
hè zhì
hè bīng
hè líng
hè dú
hè zhí
hè tuò
hè yǔ
hè zé
hè nǎo
hè lì
hè guān
hè yù
hè pēng
hè yún
hè gù
hè dòng
hè hú
hè zhù
hè xī
hè qǐ
hè yú
hè lǐng
hè chóu
hè miào
hè lóu
hè lún
hè zhì
hè qiáo
hè shòu
hè shū
hè shǒu
hè tuán
hè zǐ
hè lù
hè xuě
hè shēn
hè xiù
hè diào
hè hè
hè jiù
hè jiāng
hè mào
hè yù
hè xuān
hè cāo
hè sàn
hè tuì
hè pèi
hè líng
hè jǐng
hè yuàn
hè huà
hè qíng
hè zhào
hè yī
hè gé
hè chéng
hè wǔ
hè qū
hè yán
hè zhù
hè tīng
hè hé
hè fú
hè pèi
hè xiān
hè gǔ
hè wàng
hè kǒu
wén zhěn
yí zhěn
huī zhěn
líng zhěn
guì zhěn
jié zhěn
qí zhěn
yōu zhěn
chē zhěn
héng zhěn
fā zhěn
cù zhěn
luán zhěn
yū zhěn
yǐn zhěn
qī zhěn
yù zhěn
yù zhěn
jì zhěn
diāo zhěn
shū zhěn
fèng zhěn
jì zhěn
hè zhěn
huí zhěn
hái zhěn
jiē zhěn
lái zhěn
qín zhěn
shǔ zhěn
diāo zhěn
lián zhěn
⒈ 琴的代称。轸，琴瑟腹下转动弦的木柱。昔师旷鼓琴，玄鹤来下。见《韩非子·十过》。
引唐王勃《与员四等宴序》：“古今惜芳辰者，停鹤軫於风衢；怀幽契者，佇鸞觴於月径。”
鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。
轸读音：zhěn轸zhěn(1)古代车后的横木；借指车。(2)星宿名；二十八宿之一。