hè dǐng
hè gé
hè lín
hè hè
hè chí
hè tuán
hè shān
hè yǔ
hè qíng
hè gù
hè yuè
hè tīng
hè zhuāng
hè zhàng
hè jǐ
hè pǔ
hè yǔ
hè mèng
hè shén
hè méi
hè shēng
hè mián
hè shā
hè líng
hè liáng
hè kāi
hè jǔ
hè sāi
hè zhōu
hè xiù
hè wéi
hè zhòu
hè lǒng
hè shòu
hè cǎo
hè sù
hè lù
hè jiàn
hè xī
hè lún
hè shǒu
hè zhù
hè shù
hè yàn
hè yù
hè piáo
hè liàn
hè jǐng
hè zhǎo
hè qǐ
hè zhěn
hè yì
hè tǐ
hè bàn
hè diào
hè guī
hè qí
hè wǔ
hè pèi
hè xìn
hè gài
hè píng
hè jiǎn
hè zhì
hè shī
hè hé
hè jiāng
hè jiān
hè zī
hè tuò
hè jiàn
hè zhù
hè jǐng
hè yuàn
hè chèn
hè chǎng
hè yīng
hè qín
hè páo
hè yuàn
hè yǐn
hè pèi
hè shāng
hè zhì
hè lì
hè bīng
hè guān
hè yuè
hè yù
hè gū
hè jià
hè miào
hè xíng
hè mào
hè zhì
hè jǐng
hè bān
hè wén
hè yān
hè liào
hè jìn
hè lì
hè xiāng
hè wén
hè fèng
hè biǎo
hè zhào
hè dòng
hè zhēn
hè pēng
hè jìng
hè jī
hè luǎn
hè luán
hè kǒu
hè huà
hè yì
hè xuě
hè zé
hè dú
hè fà
hè bǎn
hè bǎn
hè tíng
hè jiàn
hè yīn
hè yán
hè quē
hè bìn
hè zhí
hè wù
hè xiān
hè lǐng
hè shū
hè chē
hè nǎo
hè wàng
hè qiáo
hè jiù
hè xīn
hè yī
hè xuān
hè tuì
hè lǚ
hè shòu
hè qiú
hè méi
hè lù
hè xìng
hè jìng
hè chéng
hè xì
hè guó
hè tiān
hè sàn
hè míng
hè jīng
hè máo
hè fú
hè jìng
hè gǔ
hè zhàng
hè yún
hè guān
hè hán
hè wǔ
hè bìng
hè tóu
hè zhòu
hè zhǔ
hè tāi
hè cān
hè bèi
hè jīng
hè suàn
hè lù
hè mù
hè chóu
hè lǎo
hè shì
hè qī
hè xī
hè jì
hè lóu
hè zhōu
hè hú
hè cuì
hè zhàng
hè huì
hè qū
hè tīng
hè cén
hè zhuàn
hè qín
hè líng
hè chàng
hè zǐ
hè yú
hè suǐ
hè jìng
hè shēn
hè bèi
hè chǔ
hè liè
hè yǎn
hè dǐng
hè wèi
hè cāo
bù gū
shè gū
cún gū
jì gū
zhuāng gū
tuō gū
jiān gū
xiǎo gū
fǔ gū
kuí gū
shuāng gū
hè gū
ruò gū
zhū gū
luán gū
piān gū
sān gū
guān gū
jī gū
yòu gū
yí gū
guǎi gū
kuí gū
gōng gū
jī gū
guǎ gū
qióng gū
yù gū
zì gū
zhēn gū
tuō gū
yù gū
sì gū
yǎng gū
chēng gū
xiǎng gū
zhuāng gū
líng gū
dú gū
miǎo gū
xù gū
qióng gū
⒈ 谓孤寂。鹤性孤高，故称。
引宋苏轼《次韵刘景文见寄》：“细看落墨皆松瘦，想见掀髯正鹤孤。”
金元好问《病中》诗：“风柳留蝉蜕，霜松映鹤孤。”
鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。
孤读音：gū孤gū(1)（形）幼年丧父或父母双亡的：～儿。(2)（形）单独；孤单：～雁｜～岛。(3)（代）封建王侯的自称。