hè shāng
hè zé
hè cān
hè qǐ
hè jiàn
hè qí
hè lì
hè jiǎn
hè fèng
hè míng
hè shén
hè tóu
hè zhōu
hè suǐ
hè guān
hè qī
hè yuàn
hè mèng
hè lì
hè liáng
hè tuì
hè wén
hè xuān
hè xiù
hè qū
hè shì
hè líng
hè yún
hè shòu
hè shǒu
hè zhù
hè guó
hè dǐng
hè yān
hè jìng
hè lǐng
hè wén
hè qín
hè yīn
hè qiú
hè lóu
hè chǎng
hè zhòu
hè jìng
hè xiān
hè lù
hè jiāng
hè gū
hè shòu
hè yì
hè dǐng
hè yǐn
hè tuán
hè jià
hè qiáo
hè pǔ
hè chí
hè zhù
hè lù
hè hè
hè cén
hè zhěn
hè pēng
hè wǔ
hè wèi
hè pèi
hè wàng
hè xìng
hè yì
hè jǐ
hè diào
hè xī
hè yīng
hè bǎn
hè zhǎo
hè bīng
hè piáo
hè chǔ
hè zī
hè zhōu
hè xiāng
hè zǐ
hè zhàng
hè shū
hè xì
hè yuè
hè máo
hè jìn
hè tīng
hè chéng
hè jǐng
hè shī
hè sàn
hè xíng
hè zhí
hè guī
hè lù
hè jīng
hè shā
hè guān
hè yǔ
hè qíng
hè tīng
hè fú
hè yuè
hè yù
hè gài
hè bèi
hè xìn
hè fà
hè shēn
hè dòng
hè píng
hè cāo
hè chàng
hè bèi
hè xī
hè bìng
hè bìn
hè bǎn
hè sāi
hè wéi
hè jiù
hè tāi
hè huì
hè yī
hè zhuāng
hè jǐng
hè zhuàn
hè kāi
hè sù
hè méi
hè mào
hè hú
hè zhēn
hè hán
hè xīn
hè chóu
hè luǎn
hè pèi
hè lǎo
hè gù
hè tiān
hè miào
hè yán
hè suàn
hè jīng
hè zhàng
hè tuò
hè liè
hè lún
hè jiàn
hè zhòu
hè qín
hè huà
hè chèn
hè hé
hè zhào
hè zhì
hè kǒu
hè zhàng
hè cǎo
hè quē
hè yuàn
hè zhì
hè tǐ
hè jǐng
hè cuì
hè dú
hè bàn
hè jiān
hè jǔ
hè yǎn
hè shān
hè yàn
hè gǔ
hè gé
hè shēng
hè nǎo
hè wǔ
hè jī
hè liào
hè jìng
hè liàn
hè shù
hè zhǔ
hè luán
hè bān
hè lǚ
hè biǎo
hè mián
hè lǒng
hè chē
hè yú
hè mù
hè yǔ
hè xuě
hè jì
hè jiàn
hè tíng
hè yù
hè lín
hè zhì
hè jìng
hè líng
hè páo
hè méi
hè wù
fàn lǚ
péng lǚ
yuān lǚ
fǎ lǚ
xiāo lǚ
zuì lǚ
jiā lǚ
chén lǚ
yì lǚ
qíng lǚ
jìng lǚ
chái lǚ
chán lǚ
pǐ lǚ
jìng lǚ
dān lǚ
jiù lǚ
kōng lǚ
zhuī lǚ
xiāng lǚ
yì lǚ
mù lǚ
zōng lǚ
zhēn lǚ
yóu lǚ
fèng lǚ
qiáo lǚ
cáo lǚ
yàn lǚ
shèng lǚ
fán lǚ
sú lǚ
bǎi lǚ
dào lǚ
liáo lǚ
gāo lǚ
jié lǚ
diào lǚ
huàn lǚ
shān lǚ
shāng lǚ
shī lǚ
chóu lǚ
ài lǚ
xíng lǚ
yān lǚ
xiān lǚ
jùn lǚ
tóng lǚ
mìng lǚ
bīn lǚ
yí lǚ
xué lǚ
gù lǚ
xiào lǚ
qí lǚ
wú lǚ
gòng lǚ
rú lǚ
bàn lǚ
hè lǚ
yuān lǚ
zī lǚ
shì lǚ
juàn lǚ
⒈ 鹤伴。
引唐李端《奉和秘书元丞杪秋忆终南旧居》：“凤雏终食竹，鹤侣暂巢松。”
明李延兴《和周尹韵》：“松寺寻僧陪鹤侣，茆阴对客数鸡孙。”
⒉ 唐时称尚书省官员。
引唐卢纶《酬金部王郎中省中春日见寄》诗：“鹤侣正宜芳景引，玉人那为簿书沉。”
刘初棠注：“唐时称尚书省为‘仙署’……‘鹤侣’即‘仙侣’，亦即省中之郎官。”
⒊ 泛指官员人选。
引唐黎逢《贡举人见于含元殿赋》：“凝神注目，无非绣户金铺；接踵比肩，尽是鸿儔鹤侣。”
鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。
侣读音：lǚ侣lǚ（名）同伴：伴～｜旧～｜情～。