fèng yè
fèng tuō
fèng zhào
fèng xún
fèng gōng
fèng qiàn
fèng bì
fèng cháng
fèng rǎo
fèng zhǐ
fèng cí
fèng cǐ
fèng fù
fèng qián
fèng tiān
fèng shì
fèng zhēn
fèng hè
fèng xún
fèng pān
fèng xiàn
fèng zhǒu
fèng cheng
fèng shèng
fèng hè
fèng dài
fèng xuān
fèng guó
fèng bào
fèng chì
fèng yú
fèng jìng
fèng bǐng
fèng yì
fèng sì
fèng tuō
fèng bái
fèng zèng
fèng měi
fèng sù
fèng jǐ
fèng jì
fèng huì
fèng bié
fèng wěi
fèng bài
fèng dú
fèng zuò
fèng chéng
fèng gào
fèng nà
fèng zuǒ
fèng yù
fèng gòng
fèng chí
fèng cí
fèng fǎ
fèng chì
fèng huán
fèng zhāi
fèng yuán
fèng xǐ
fèng gěi
fèng shàng
fèng mìng
fèng yāng
fèng shí
fèng bì
fèng zhù
fèng zūn
fèng zhì
fèng shǐ
fèng xíng
fèng shǒu
fèng zhì
fèng xiān
fèng tǔ
fèng jì
fèng zhuī
fèng yáng
fèng shāo
fèng fù
fèng wèi
fèng tóu
fèng zhì
fèng fān
fèng xiū
fèng yà
fèng fù
fèng shū
fèng zūn
fèng lǜ
fèng ān
fèng zhǒu
fèng jiāng
fèng lìng
fèng xuán
fèng chóu
fèng qū
fèng shēn
fèng xiǎng
fèng mù
fèng yì
fèng zhǐ
fèng chén
fèng zhào
fèng jié
fèng cì
fèng shāng
fèng yì
fèng dá
fèng chù
fèng qiú
fèng gòng
fèng yíng
fèng shāng
fèng yāo
fèng péi
fèng zhí
fèng diàn
fèng jiào
fèng sòng
fèng hù
fèng fǎng
fèng chéng
fèng fán
fèng yì
fèng wèn
fèng yí
fèng xiàn
fèng dá
fèng shuò
fèng cháng
fèng biǎo
fèng xì
fèng jìn
fèng quàn
fèng chì
fèng lù
fèng shì
fèng yǐn
fèng pèi
fèng hòu
fèng yǎng
fèng qǐng
fèng shùn
fèng yǎng
fèng wén
fèng chà
fèng yí
fèng dì
kuí yǎng
dī yǎng
jìng yǎng
xī yǎng
zhī yǎng
dào yǎng
yóng yǎng
dǎ yǎng
qīn yǎng
mù yǎng
zhān yǎng
jiā yǎng
jiàng yǎng
xún yǎng
shī yǎng
fǔ yǎng
chí yǎng
chóng yǎng
qīng yǎng
gē yǎng
jiàn yǎng
tàn yǎng
bǐng yǎng
jǐng yǎng
gāo yǎng
kě yǎng
fèng yǎng
gǎn yǎng
zuàn yǎng
jiē yǎng
áng yǎng
zī yǎng
jiǔ yǎng
xì yǎng
qǐ yǎng
zhī yǎng
qìng yǎng
cān yǎng
huái yǎng
dài yǎng
jī yǎng
fǔ yǎng
xīn yǎng
guān yǎng
qí yǎng
pèi yǎng
xìn yǎng
fǔ yǎng
⒈ 仰慕。
引宋范仲淹《与李泰伯书》：“苏州掌学胡瑗祕校，见《明堂图》，亦甚奉仰。”
奉fèng(1)（动）给；献给（多指对上级或长辈）：～上新书一册。(2)（动）接受（多指上级或长辈）：～到命令。(3)（形）尊重：崇～｜～为圭臬。(4)（名）信仰：素～佛教。(5)（动）侍侯：～养｜侍～。(6)敬辞；用于自己的举动涉及对方时：～托｜～陪｜～劝｜～告。(7)（Fènɡ）姓。
仰读音：yǎng[ yǎng ]1. 脸向上，与“俯”相对：仰首。仰望。
2. 敬慕：久仰。敬仰。
3. 依赖：仰承。仰赖。仰仗。仰人鼻息。
4. 旧时公文用语。上行文中用在“请、祈、恳”等字之前，表示恭敬；下行文中表示命令：仰即尊照。
5. 服下，指服毒：仰药（服毒药自杀）。仰毒。
6. 姓。