kuāng fèng
kuāng zǐ
kuāng chì
kuāng dāng
kuāng là
kuāng zhèng
kuāng gǔ
kuāng bà
kuāng gǎi
kuāng zuǒ
kuāng yǒng
kuāng shì
kuāng kùn
kuāng bǔ
kuāng hù
kuāng làng
kuāng zàn
kuāng yì
kuāng lì
kuāng jì
kuāng jiào
kuāng yì
kuāng rén
kuāng lú
kuāng zhèng
kuāng jūn
kuāng fǔ
kuāng bì
kuāng guō
kuāng zhěng
kuāng wèi
kuāng miù
kuāng zhèng
kuāng yáo
kuāng yùn
kuāng jiù
kuāng yì
kuāng nán
kuāng lǜ
kuāng sòng
kuāng lì
kuāng zàn
kuāng fù
kuāng guó
kuāng piáo
kuāng dǎo
kuāng lì
kuāng chuáng
kuāng jiù
kuāng ráng
kuāng yù
kuāng chì
kuāng chí
kuāng shì
kuāng bì
kuāng dìng
kuāng shí
kuāng è
kuāng jí
kuāng guī
kuāng níng
kuāng xiāng
kuāng wéi
kuāng yuè
kuāng chì
kuāng wéi
kuāng zhèn
kuāng jiū
kuāng bèi
kuāng dǐng
kuāng jiàn
kuāng fú
kuāng lǐng
kuāng wēi
kuāng jū
kuāng gé
kuāng jì
kuāng hé
kuāng jiàn
kuāng kuò
kuāng yán
kuāng jì
kuāng jù
kuāng rǎng
kuāng jiǎo
kuāng xiāng
kuāng zhì
kuāng sù
kuāng suàn
kuāng guò
kuāng xié
kuāng zuò
kuāng bì
kuāng zhù
kuāng yè
kuāng fú
kuāng sú
kuāng shì
kuāng fù
kuāng shén
kuāng yòu
kuāng zhí
kuāng shān
⒈ 指春秋时卫国的匡地与宋国。孔子周游列国曾被围于匡，被逐于宋。后因以指无礼让的地方。
引唐刘禹锡《天论中》：“苟道乎虞芮，虽莽苍犹郛邑然；苟由乎匡宋，虽郛邑犹莽苍然。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
宋读音：sòng宋sòng(1)（名）周朝国名；在今河南商丘一代。(2)（名）朝代。(3)（名）姓。