mái cáng
mái bǐ
mái bìn
mái gǔ
mái shé
mái guāng
mái shè
mán yuàn
mái yōu
mái yì
mái wēn
mái mù
mái fú
mái mò
mái biǎn
mái nián
mái jiàn
mái shǒu
mái duī
mái yīn
mái yǎn
mái míng
mái gǔ
mái yuān
mái zhào
mái hún
mái gēn
mái mò
mái chē
mái tóu
mái ér
mái liàn
mái suì
mái yù
mái yì
mái miè
mái tai
mái zàng
mái lún
mái dān
mái nì
mái míng
xiào míng
xīn míng
zhēn míng
lòu míng
yàn míng
dǐng míng
yōu míng
yì míng
bēi míng
dōng míng
shí míng
gǎn míng
zhuàn míng
zhēn míng
lè míng
mái míng
mù míng
guī míng
shān míng
zhì míng
pèi míng
jīn míng
fù míng
juān míng
jīng míng
kè míng
dāo míng
pán míng
⒈ 墓铭。古代墓志铭埋于地下，故名。
引宋苏洵《与杨节推书》：“往者见託，以先丈之埋铭，示之以程生之行状。”
宋庄季裕《鸡肋编》卷中：“周邦彦待制尝为刘昺之祖作埋铭，以白金数十斤为润笔，不受。”
明郎瑛《七修类稿·诗文·各文之始》：“埋铭、墓誌、墓表、墓碣皆一类也。铭、誌则埋於土，表、碣则树於外。”
一种把死者传略刻于石块，埋在墓内做为识别的文体。也作「墓记」。
1. 葬：埋葬。
2. 把东西放在坑里用土、雪、落叶盖上：掩埋。埋地雷。
3. 隐藏：埋没（mò）。埋伏。埋头。隐姓埋名。
铭读音：míng铭míng(1)（名）在器物上记述事实、功德等的文字（大多铸成或刻成）；警惕自己的文字（写出或刻出）：座右～。(2)（动）在器物上刻字；表示纪念；比喻深刻记住：～功｜～心｜～肌镂骨（比喻恩极深）｜～诸肺腑（比喻永记不忘）。