hàn cháng
hàn zǎo
hàn sù
hàn zhá
hàn lín
hàn fēi
hàn guì
hàn bì
hàn sǒu
hàn xué
hàn cǎi
hàn cǎo
hàn zhān
hàn cí
hàn dēng
hàn mò
hàn píng
hàn rǎn
hàn yīn
hàn zhǐ
hàn xuán
hàn fān
hàn yuàn
hàn jì
hàn hǎi
hàn hé
hàn yuàn
hàn dú
hàn lì
hàn máo
hàn chí
jiàn dú
gū dú
xùn dú
miù dú
sòng dú
bǎn dú
guǐ dú
zhāng dú
ràng dú
chén dú
chǐ dú
bào dú
wén dú
piān dú
jù dú
dié dú
zhá dú
yí dú
lián dú
lěi dú
mù dú
chì dú
pàn dú
lì dú
xuē dú
qiè dú
sī dú
yàn dú
bǐng dú
hán dú
jūn dú
chōng dú
gān dú
jiān dú
shū dú
yù dú
hái dú
xiàn dú
wǎng dú
yuán dú
bǐ dú
zòu dú
cè dú
àn dú
jiān dú
bǐng dú
juàn dú
shì dú
qìng dú
bǔ dú
liú dú
àn dú
ān dú
hàn dú
hàn dú
jiǎn dú
jìn dú
gōng dú
liǎng dú
⒈ 书籍；书札文牍。
引《文选·任昉＜王文宪集序＞》：“求之载籍，翰牘所未纪；讯之遗老，耳目所未接。”
李周翰注：“翰，笔也。牘，版，所以书记事也。”
宋文莹《玉壶清话》卷一：“﹝钱昱﹞尤善翰牘， 太宗取閲，深爱之。”
清钱泳《履园丛话·书学·赵松雪》：“吾儕既要学书，碑版翰牘，须得兼备。碑版之书其用少，翰牘之书其用多。”