yī chóu
yī lā
yī yáng
yī wēi
yī qí
yī liáng
yī ní
yī shuǐ
yī jiù
yī wú
yī gǔ
yī diàn
yī pú
yī dàn
yī yǐng
yī cáo
yī ruì
yī zhōu
yī lán
yī yú
yī gōng
yī luò
yī lǚ
yī xī
yī shēng
yī wén
yī shuí
yī chán
yī jī
yī zhá
yī yā
yī guǎn
yī qí
yī yōu
yī men
yī yǐn
yī kuí
yī hé
yī ěr
yī huò
yī gāo
yī zǔ
yī lóu
yī jiā
yī luò
yī lóu
yī gāo
yī gǔ
yī rén
yī sī
yī chuān
yī wàng
yī fù
yī quē
yī lái
yī héng
yī qī
xuán què
ruì quē
bù què
shèn quē
é què
jǐng quē
fèi quē
líng què
chén què
shù quē
wàng quē
láng quē
dìng què
wáng quē
fàn què
huán quē
qióng què
yín què
cán quē
móu quē
duò quē
yáo quē
dà quē
fù què
jìn què
qū quē
dōng què
guān quē
biāo quē
lín quē
tuí què
jì quē
qiān quē
zǐ quē
yíng quē
kòu quē
shí quē
xiè quē
jù quē
wán quē
tíng quē
kuàng quē
běi què
guī quē
bài quē
lián quē
shǒu quē
bǎng quē
jīng quē
bài quē
huáng quē
pín què
diàn quē
yuán quē
diàn quē
yí què
bǔ quē
guī què
huà quē
guì què
huāng què
guāi quē
gǔn quē
zhēn quē
jīn què
gài quē
jiǎn quē
tù quē
dān què
mù què
kōng quē
jiǔ què
guò què
yōu quē
jiàng quē
fù què
diàn quē
shuāng què
yáo quē
dì quē
yí quē
yù què
wǎng què
yī quē
mén quē
péng quē
sǔn quē
sān quē
bēi quē
lòu quē
áo quē
měi quē
yì què
duàn quē
shān quē
qiàn quē
lóng quē
bèi què
dài quē
yáo quē
zào quē
wéi quē
pǐ quē
tiān què
fú què
yóu quē
liàn quē
luán quē
miù quē
lóu què
fá què
chán quē
gāo quē
mài què
xíng quē
yú quē
shén què
zōu quē
chéng què
xiān quē
yān quē
gōng què
yīn què
yàn quē
kē quē
yǐng quē
tóng quē
huǐ quē
qīng quē
jù quē
bēng quē
hè quē
fèng què
bǎo quē
yuè quē
qǐn quē
wèi quē
é quē
yuán quē
bǎng què
é quē
cí quē
wèi què
地名。在今河南·洛阳市南。即春秋·周·阙塞。因两山相对如阙门，伊水流经其间，(.好工具)故名。
古关名。在伊阙山上。
⒈ 地名。在今河南洛阳市南。即春秋周阙塞。因两山相对如阙门， 伊水流经其间，故名。
引《左传·定公八年》：“秋， 晋士鞅会成桓公，侵郑，围虫牢，报伊闕也，遂侵衞。”
北魏郦道元《水经注·伊水》：“伊水又北入伊闕。昔大禹疏以通水，两山相对，望之若闕， 伊水歷其间北流，故谓之伊闕矣。 春秋之闕塞也。”
唐张说《河州刺史冉府君神道碑》：“松柏接于邙山，丘陵对于伊闕。”
宋王应麟《困学纪闻·河渠·禹凿龙门山》：“贾让言禹凿龙门，辟伊闕，析底柱，破碣石。”
清姚鼐有《寄和刘海峰三丈游伊阙之作》诗，有“西登闕塞眺黄河”之句。 郭沫若《我是怎样写五幕史剧＜屈原＞》：“秦将白起战败韩国，斩首二十四万于伊阙。”
⒉ 古关名。在伊阙山上。 汉末为镇压黄巾起义军，设置的八关之一。
引《后汉书·灵帝纪》“置八关都尉官” 唐李贤注：“八关谓函谷、广城、伊闕、大谷、轘辕、旋门、小平津、孟津也。”
伊yī(1)（助）〈书〉用于词语的前面：～人｜下车～始。(2)姓。伊yī（名）他或她。
阙读音：quē,què[ quē ]1. 古代用作“缺”字。空缺：尚付阙阙。有怀疑的事情暂时不下断语，留待查考：阙疑。
2. 过错：阙失。
3. 姓。