kuàng zǔ
kuàng zǎi
kuàng dù
kuàng miǎo
kuàng shì
kuàng kuàng
kuàng duò
kuàng lǐ
kuàng guān
kuàng wú
kuàng zhān
kuàng rì
kuàng jì
kuàng rèn
kuàng guì
kuàng jí
kuàng shuǎng
kuàng guān
kuàng dài
kuàng zhì
kuàng bài
kuàng wàng
kuàng kè
kuàng làng
kuàng yàng
kuàng suì
kuàng yì
kuàng mài
kuàng mǎng
kuàng chí
kuàng shū
kuàng gōng
kuàng kuò
kuàng píng
kuàng ào
kuàng tú
kuàng zhuō
kuàng yuǎn
kuàng mò
kuàng yǎn
kuàng huái
kuàng gǔ
kuàng yí
kuàng bào
kuàng wèi
kuàng wú
kuàng qí
kuàng xū
kuàng zú
kuàng dá
kuàng yě
kuàng shí
kuàng diǎn
kuàng tú
kuàng lǎng
kuàng liàng
kuàng chǎng
kuàng fū
kuàng bié
kuàng jié
kuàng yí
kuàng nián
kuàng fèi
kuàng jiǒng
kuàng gé
kuàng fàng
kuàng guān
kuàng rán
kuàng shì
kuàng fèi
kuàng yè
kuàng bān
kuàng zhì
kuàng mì
kuàng wù
kuàng jiǎo
kuàng xué
kuàng zōng
kuàng rú
kuàng guān
kuàng jū
kuàng tǔ
kuàng zhuì
kuàng quē
kuàng luè
kuàng dàng
kuàng dàn
kuàng yǔ
kuàng kuò
kuàng lǔ
kuàng yí
kuàng jué
kuàng rán
kuàng jié
kuàng dàn
kuàng jì
kuàng yǎo
kuàng lín
kuàng zhí
kuàng yǎng
kuàng dàn
kuàng shì
kuàng ēn
kuàng chǎng
kuàng kuài
kuàng miǎo
kuàng mǎng
kuàng nǚ
kuàng shī
kuàng yuán
kuàng dà
kuàng é
qiàn quē
guī quē
huà quē
jīng quē
qióng què
duàn quē
shuāng què
yān quē
sān quē
zǐ quē
běi què
yáo quē
bài quē
tuí què
yīn què
láng quē
jù quē
bǎo quē
yóu quē
chén què
tóng quē
kuàng quē
fàn què
kē quē
xuán què
huǐ quē
diàn quē
yú quē
huāng què
wèi quē
xiè quē
bǎng quē
pín què
wéi quē
shǒu quē
guò què
yuán quē
shèn quē
pǐ quē
gài quē
fèng què
lòu quē
mén quē
é què
bài quē
měi quē
lín quē
ruì quē
lóng quē
yàn quē
dì quē
yuè quē
lián quē
jīn què
móu quē
gǔn quē
wán quē
fú què
jì quē
é quē
shù quē
yōu quē
xiān quē
fù què
shén què
wǎng què
qū quē
gāo quē
jǐng quē
jiǔ què
gōng què
péng quē
huán quē
wáng quē
bǔ quē
jù quē
fá què
mù què
shí quē
jìn què
yí què
fù què
guì què
bēi quē
fèi quē
dìng què
luán quē
líng què
duò quē
tù quē
bèi què
lóu què
yuán quē
yín què
qīng quē
shān quē
guāi quē
qǐn quē
yáo quē
wàng quē
huáng quē
chéng què
áo quē
dān què
biāo quē
qiān quē
bù què
guān quē
xíng quē
miù quē
diàn quē
chán quē
dà quē
zōu quē
jiǎn quē
tiān què
liàn quē
yī quē
yì què
cí quē
mài què
bēng quē
kòu quē
kōng quē
zào quē
é quē
dōng què
cán quē
yǐng quē
tíng quē
sǔn quē
dài quē
zhēn quē
yíng quē
diàn quē
yù què
hè quē
yí quē
jiàng quē
bǎng què
guī què
wèi què
yáo quē
⒈ 谓失职，不称职。
引前蜀杜光庭《奏于龙兴观醮玉局札子》：“冀免旷闕，以叶敬恭。”
宋范仲淹《举张讽李厚充青州职官状》：“臣受国寄任，日忧旷闕。”
⒉ 空缺；耽误。
引《清史稿·礼志七》：“﹝乾隆﹞十六年，諭部院大臣董率庶僚，常朝按期赴班，毋旷闕。”
黄远庸《新闻日记·一九一五年四月一日》：“鄙人数月以来，通信事务旷闕太甚……遂不能不勉自奋发。”
旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。
阙读音：quē,què[ quē ]1. 古代用作“缺”字。空缺：尚付阙阙。有怀疑的事情暂时不下断语，留待查考：阙疑。
2. 过错：阙失。
3. 姓。