yī men
yī quē
yī lā
yī chán
yī xī
yī lóu
yī chuān
yī yā
yī gāo
yī lái
yī gǔ
yī yōu
yī fù
yī cáo
yī chóu
yī qí
yī lǚ
yī sī
yī luò
yī wēi
yī ní
yī shēng
yī kuí
yī liáng
yī gǔ
yī dàn
yī yǐn
yī rén
yī shuí
yī wén
yī pú
yī wú
yī héng
yī luò
yī jī
yī zhōu
yī qī
yī ruì
yī shuǐ
yī yǐng
yī guǎn
yī jiù
yī wàng
yī huò
yī gōng
yī lóu
yī yú
yī qí
yī gāo
yī lán
yī zǔ
yī diàn
yī zhá
yī hé
yī ěr
yī jiā
yī yáng
jīn lán
zhī lán
chē lán
yù lán
nà lán
mù lán
rèn lán
chūn lán
bān lán
gàn lán
gāo lán
shè lán
zé lán
yán lán
zhū lán
lóng lán
jiàn lán
ā lán
fǎ lán
zhēng lán
zhē lán
piě lán
chóng lán
yī lán
ào lán
chǎi lán
fěi lán
zhǐ lán
pó lán
gé lán
zhī lán
huán lán
mǎ lán
líng lán
yī lán
ruò lán
mèng lán
jì lán
bō lán
jiāo lán
líng lán
chǔ lán
fāng lán
jiǔ lán
bì lán
gāo lán
jiān lán
lín lán
shí lán
hé lán
shù lán
yōu lán
pèi lán
lù lán
hóng lán
mò lán
diào lán
bān lán
lóu lán
gāi lán
bò lán
hū lán
cóng lán
wán lán
bái lán
bīng lán
qiū lán
jū lán
cǎi lán
yàn lán
wán lán
mù lán
yù lán
fēn lán
sài lán
huì lán
dīng lán
jiě lán
hè lán
yú lán
草花名。有臭气的恶草。佛经中多以伊兰比喻烦，以旃檀木的香味比喻菩提。
草花名。赛兰香的[.好工具]别称。
国名。
⒈ 草花名。有臭气的恶草。佛经中多以伊兰比喻烦，以旃檀木的香味比喻菩提。
引《翻译名义集》引《观佛三昧海经》：“而伊兰臭，臭若胖尸，熏四十由旬，其华红色，甚可爱乐。若有食者，发狂而死。”
⒉ 草花名。赛兰香的别称。 明杨慎《萟林伐山》卷六：“伊兰花：蜀中有花，名赛兰香。花小如金粟，香特馥烈，戴之髮髻，香闻一步，经日不散。
引曾少岷为余言：此花之香，冠于万卉，但名不佳……则伊兰即此花也， 西域以之供佛。”
明杨慎《伊兰赋》：“英英有兰，猗猗其美，謚以伊兰，寔以卭始。”
⒊ 国名。 伊朗的异译。
引鲁迅《坟·摩罗诗力说》：“复次为伊兰埃及，皆中道废弛，有如断绠，灿烂于古，萧瑟于今。”
一种树木。产于印度，花朵鲜红美丽，但具恶臭，气味可达数十里，佛经中多用以比喻烦恼。
伊yī(1)（助）〈书〉用于词语的前面：～人｜下车～始。(2)姓。伊yī（名）他或她。
兰读音：lán兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。