péng má
péng kē
péng róng
péng què
péng fā
péng hù
péng zhuàn
péng cí
péng xīn
péng luàn
péng quē
péng léi
péng sōng
péng hú
péng bǎo
péng jū
péng yán
péng shǐ
péng máo
pēng pēng
péng lèi
péng chén
péng gé
péng léi
péng lái
péng piāo
péng shǒu
péng bìn
péng qiū
péng shì
péng bó
péng dǎo
péng gěng
péng kē
péng lóng
péng lú
péng tà
péng shān
péng dí
péng kuài
péng hāo
péng chí
péng láng
péng pó
péng ài
péng bì
péng wū
péng yíng
péng huò
péng máo
péng hú
péng hāo
péng gòu
péng mén
péng nóng
yù què
huán quē
kē quē
xiè quē
huǐ quē
é quē
xíng quē
gōng què
tóng quē
měi quē
diàn quē
yíng quē
huáng quē
sǔn quē
yáo quē
láng quē
qióng què
bēi quē
mài què
mù què
xiān quē
lín quē
jù quē
luán quē
yǐng quē
lòu quē
yì què
jì quē
běi què
guī quē
é quē
fèi quē
bēng quē
jǐng quē
yīn què
tíng quē
wán quē
péng quē
yān quē
miù quē
dān què
zǐ quē
huāng què
yáo quē
biāo quē
bǔ quē
guāi quē
bǎo quē
dìng què
móu quē
shèn quē
pǐ quē
fù què
jù quē
bǎng què
yóu quē
dài quē
dà quē
yàn quē
wèi què
yōu quē
guì què
zào quē
shí quē
fá què
bèi què
mén quē
hè quē
bài quē
fèng què
chén què
qǐn quē
gǔn quē
pín què
wǎng què
duàn quē
yuè quē
jiǎn quē
dì quē
jìn què
lián quē
duò quē
kuàng quē
xuán què
yú quē
gāo quē
zhēn quē
zōu quē
shuāng què
tù quē
tiān què
liàn quē
yín què
yī quē
diàn quē
kòu quē
wáng quē
cí quē
jīng quē
jiàng quē
bài quē
wàng quē
chán quē
qū quē
qiān quē
bù què
shǒu quē
áo quē
jīn què
chéng què
dōng què
cán quē
guān quē
shén què
shù quē
qiàn quē
yáo quē
yuán quē
gài quē
bǎng quē
kōng quē
guī què
wèi quē
líng què
fàn què
jiǔ què
fú què
yí què
sān quē
wéi quē
shān quē
lóng quē
huà quē
diàn quē
yí quē
é què
qīng quē
fù què
ruì quē
tuí què
guò què
lóu què
yuán quē
⒈ 蓬莱宫。神仙居住的地方。
引唐李白《感兴》诗之五：“欲逐黄鹤飞，相呼向蓬闕。”
唐陈陶《圣帝击壤歌四十声》：“野鹤思蓬闕，山麋忆庙堂。”
⒉ 借指道观。
引唐王勃《寻道观》诗：“芝廛光分野，蓬闕盛规模。”
清厉荃《事物异名录·仙道·道院》：“《山堂肆考》：‘芝廛、蓬闕，皆道士观也。’”
蓬péng(1)（动）蓬松：～着头。(2)（名）飞蓬；草本植物；叶子边缘有锯齿；花白色。(3)（量）用于枝叶茂盛的花草：一～凤尾竹。
阙读音：quē,què[ quē ]1. 古代用作“缺”字。空缺：尚付阙阙。有怀疑的事情暂时不下断语，留待查考：阙疑。
2. 过错：阙失。
3. 姓。