bàn huàn
bàn dǎng
bàn shí
bàn niáng
bàn dú
bàn yuè
bàn tóng
bàn ǒu
bàn sì
bàn lǚ
bàn dāng
bàn suí
bàn dāng
bàn jià
bàn xīng
bàn gē
bàn huàn
bàn yóu
bàn chàng
bàn yōng
bàn wǔ
bàn sù
bàn děng
bàn gū
bàn wǔ
bàn láng
bàn zòu
bàn líng
bàn shēng
bàn sòng
bàn zhǒng
bàn liú
bàn yīn
à ge
bā ge
yīng gē
páo gē
bí gē
bàn gē
tuō gē
táng gē
lǎo gē
tān gē
biàn gē
níng gē
liáo gē
bā gē
èr gē
huān gē
dēng gē
qíng gē
liào gē
shài gē
biàn gē
cáo gē
dà gē
shuāi gē
nú gē
dān gē
duō gē
bā gē
bān gē
le gē
rén gē
shuài gē
hé gē
yīng ge
cuì gē
huān gē
líng gē
xiǎo gē
⒈ 乡村中少年的泛称。多见于元杂剧。
引元卢挚《蟾宫曲》：“沙三、伴哥来嗏，两腿青泥，只为捞虾。太公庄上，杨柳阴中，磕破西瓜。”
元李寿卿《伍员吹箫》第三折：“我是唤当村里后生咱！无路子，沙三，伴哥，牛表，牛觔，你每一齐的都来！”
元石君宝《秋胡戏妻》第一折：“王留他情性狠，伴哥他实在村。”
农村少年的通称。元．石君宝《秋胡戏妻．第一折》：「王留他情性狠，伴哥他实是村。」元．李寿卿《伍员吹箫．第三折》：「我是唤当村里后生咱，无路子，沙三，伴哥，牛表，牛觔，你每一齐的都来。」也作「胖哥」。
伴bàn(1)（名）（～儿）同伴：搭个～儿｜结～同行。(2)（动）陪伴；随同：～奏｜～唱｜～郎｜～娘。
哥读音：gē哥gē(1)（名）哥哥：大～｜二～。(2)（名）亲戚中同辈而年纪比自己大的男子：表～。(3)（名）称呼年纪跟自己差不多的男子（含亲热意）：李二～。