bàn jià
bàn děng
bàn dǎng
bàn huàn
bàn yōng
bàn ǒu
bàn gē
bàn gū
bàn láng
bàn líng
bàn chàng
bàn yóu
bàn suí
bàn shí
bàn sì
bàn niáng
bàn sù
bàn huàn
bàn xīng
bàn dāng
bàn liú
bàn yīn
bàn wǔ
bàn dú
bàn zhǒng
bàn wǔ
bàn lǚ
bàn sòng
bàn zòu
bàn dāng
bàn tóng
bàn shēng
bàn yuè
xiàng láng
huò láng
niǎn láng
lù láng
xiān láng
xiāo láng
hú láng
sān láng
qíng láng
jiǎng láng
hān láng
zhú láng
jǐn láng
fù láng
suǒ láng
zhòng láng
cháo láng
tán láng
zhū láng
cáo láng
shí láng
wǎn láng
ruǎn láng
zhōng láng
zhā láng
yú láng
qián láng
bù láng
lìng láng
yǔ láng
guō láng
xuǎn láng
xiǎo láng
yán láng
lú láng
shěng láng
wǔ láng
shān láng
liǔ láng
nèi láng
zhǎo láng
shěn láng
xiè láng
jié láng
wài láng
biàn láng
liú láng
hù láng
hǎi láng
péng láng
chéng láng
máng láng
zhuàng láng
qián láng
jiāng láng
wàng láng
dùn láng
huān láng
shì láng
yì láng
cūn láng
fǎ láng
zhāi láng
èr láng
máng láng
bīn láng
shū láng
jié láng
bàn láng
jiàn láng
xíng láng
fó láng
zhōu láng
tái láng
pān láng
tián láng
cái láng
dāng láng
mǎ láng
sàn láng
féng láng
kū láng
huì láng
xī láng
liè láng
yá láng
gē láng
ā láng
bā láng
xián láng
yán láng
xīn láng
lǎo láng
hé láng
màn láng
mén láng
chén láng
cháng láng
nǚ láng
niú láng
yuán láng
xuān láng
pǐn láng
fěn láng
dōng láng
jùn láng
wén láng
fèng láng
ér láng
nǎi láng
shī láng
huā láng
yán láng
yù láng
míng láng
hù láng
qīng láng
sūn láng
liù láng
lín láng
xīng láng
yù láng
bǔ láng
zhào láng
伴郎bànláng
(1) 举行婚礼时的男傧相;陪伴新郎的人
英bridesman;best man⒈ 婚礼中陪伴新郎的男子。
引曹禺《日出》第二幕：“今天部里刘司长结婚，我给他当伴郎。”
伴随新郎，并辅助新郎进行结婚典礼的男子。
伴bàn(1)（名）（～儿）同伴：搭个～儿｜结～同行。(2)（动）陪伴；随同：～奏｜～唱｜～郎｜～娘。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。