wěi guī
wěi ào
wěi jí
wěi chán
wěi fù
wěi ǎi
wěi mèn
wěi suō
wěi nì
wěi cuī
wěi ruò
wěi suǒ
wěi dà
wěi qǔ
wěi suǒ
wěi yōng
wěi xiǎo
wěi liè
wěi fā
wěi xiǎn
wěi bǐ
wěi rén
wěi jī
wěi lòu
wěi mào
wěi xù
wěi pǐn
wěi yì
wěi pì
wěi zhuō
wěi cǐ
wěi fán
wěi suì
wěi rǒng
wěi rù
wěi fán
wěi jì
wěi guān
wěi rǔ
wěi xiè
wěi jí
wěi màn
wěi rú
wěi kāng
wěi xià
wěi jiàn
chán lòu
yú lòu
xiá lòu
chǒu lòu
wāng lòu
shí lòu
tuí lòu
shuāi lòu
me lòu
huì lòu
mò lòu
zhuō lòu
zè lòu
yuǎn lòu
kū lòu
zhì lòu
máng lòu
méng lòu
yōu lòu
wán lòu
huāng lòu
bǐ lòu
guǐ lòu
cū lòu
chī lòu
duǎn lòu
yāo lòu
è lòu
cūn lòu
wēi lòu
hán lòu
lǜ lòu
sài lòu
hú lòu
jiǎn lòu
bēi lòu
gù lòu
mó lòu
wěi lòu
yǎn lòu
gū lòu
yū lòu
chén lòu
suǒ lòu
tuì lòu
yōng lòu
ài lòu
xiǎo lòu
chán lòu
fǔ lòu
chǔn lòu
qiū lòu
àn lòu
quē lòu
miè lòu
qiǎn lòu
cè lòu
qǐn lòu
yǔ lòu
zuì lòu
bì lòu
pì lòu
ǎi lòu
jiàn lòu
jiǎn lòu
tān lòu
ān lòu
dān lòu
xiá lòu
fán lòu
sú lòu
jū lòu
biǎn lòu
jū lòu
bì lòu
níng lòu
xiá lòu
zhǎi lòu
tuí lòu
bì lòu
guài lòu
qióng lòu
zhuī lòu
pǔ lòu
jiāo lòu
pí lòu
àn lòu
jù lòu
guǎ lòu
miù lòu
cū lòu
fū lòu
pín lòu
cī lòu
àn lòu
cuō lòu
miù lòu
cuó lòu
pì lòu
wěi lòu
mèi lòu
fēi lòu
gàng lòu
gù lòu
báo lòu
yě lòu
jiǎn lòu
⒈ 鄙陋。
引宋王谠《唐语林·补遗一》：“元祐献诗十首，其词猥陋，皆寓言嬖幸，而意及兵戍。”
旧题宋尤袤《全唐诗话·长孙无忌》：“无忌嘲欧阳询形状猥陋云：‘耸膊成山字，埋肩畏出头。谁令麟阁上，画此一獮猴？’”
⒉ 用作谦称。
引宋范仲淹《答安抚王内翰书》：“又询及猥陋，某敢不罄其所见？”
猥wěi(1)（形）多；杂：～杂。(2)卑鄙；下流：贪～。
陋读音：lòu陋lòu(1)（形）不好看；丑：丑～。(2)（形）（住的地方）狭小；不华美：～室｜～巷。(3)（形）不文明；不合理：～俗｜～习。(4)（形）（见闻）少：浅～｜孤～寡闻。