wěi suō
wěi rén
wěi pì
wěi liè
wěi xiǎn
wěi mèn
wěi xù
wěi màn
wěi mào
wěi guān
wěi fā
wěi rǔ
wěi jī
wěi chán
wěi suǒ
wěi rù
wěi xiǎo
wěi suì
wěi jí
wěi rú
wěi cǐ
wěi ruò
wěi nì
wěi cuī
wěi kāng
wěi lòu
wěi fù
wěi xiè
wěi zhuō
wěi dà
wěi fán
wěi jì
wěi pǐn
wěi ào
wěi suǒ
wěi xià
wěi bǐ
wěi jiàn
wěi ǎi
wěi jí
wěi yōng
wěi fán
wěi yì
wěi rǒng
wěi qǔ
wěi guī
pín bǐ
shān bǐ
xiāo bǐ
qiān bǐ
jiāo bǐ
yú bǐ
hūn bǐ
qiáo bǐ
bā bǐ
cū bǐ
xū bǐ
yàn bǐ
zhì bǐ
xiàn bǐ
zhuī bǐ
yōng bǐ
dōng bǐ
yuǎn bǐ
xiāng bǐ
shēng bǐ
shàn bǐ
chen bǐ
běi bǐ
bēi bǐ
fán bǐ
qióng bǐ
xián bǐ
jī bǐ
chī bǐ
zàn bǐ
dū bǐ
hán bǐ
wěi bǐ
wán bǐ
jiàn bǐ
pì bǐ
lǐ bǐ
chén bǐ
tān bǐ
fù bǐ
ān bǐ
shàn bǐ
yǎn bǐ
méng bǐ
zàn bǐ
zhì bǐ
cūn bǐ
kě bǐ
lǎo bǐ
nán bǐ
chī bǐ
rén bǐ
cū bǐ
suǒ bǐ
wú bǐ
kēng bǐ
pǔ bǐ
yuè bǐ
wēi bǐ
kēng bǐ
kuáng bǐ
fán bǐ
lòu bǐ
mèi bǐ
lián bǐ
biān bǐ
yán bǐ
sú bǐ
qīng bǐ
xī bǐ
jiǎn bǐ
yě bǐ
xǔ bǐ
cǎo bǐ
jìn bǐ
qiǎn bǐ
fēi bǐ
⒈ 卑劣；低劣。
引明沉德符《野获编·列朝二·进诗献谀得罪》：“嘉靖十三年， 朝天宫道士张振通 ……有诗上进，乞赐宸翰序文。下部议，以猥鄙陈凟，僭踰狂悖，希图进用，詔下法司逮繫讯问。”
清方文《题王阮亭仪部像》诗：“其词猥鄙殊可笑，劣得盛名吾惑焉。”
刘师培《论说部与文学之关系》：“猥鄙细儒，见闻素狭，钞辑芜陋，言无可採。”
鲁迅《且介亭杂文二集·杂谈小品文》：“满纸空言，甚而至于胡说八道，下流的却成为打诨，和猥鄙丑角，并无不同。”
⒉ 用作谦词。
引明无名氏《四贤记·请假》：“伏念微臣草茅猥鄙，读诗书苦心焚膏继晷。”
猥wěi(1)（形）多；杂：～杂。(2)卑鄙；下流：贪～。
鄙读音：bǐ鄙bǐ(1)（形）粗俗；低下：～俗（粗俗；庸俗）｜卑～。(2)（代）谦辞；旧时用于自称：～人｜～意｜～见。(3)（动）〈书〉轻视；看不起：～视｜～弃（看不起；厌恶）。(4)（名）〈书〉边远的地方：边～。