wěi cuī
wěi rǒng
wěi jí
wěi jì
wěi jí
wěi bǐ
wěi rù
wěi ào
wěi cǐ
wěi pǐn
wěi xù
wěi lòu
wěi suǒ
wěi kāng
wěi zhuō
wěi guān
wěi yōng
wěi xiè
wěi yì
wěi suì
wěi fù
wěi fán
wěi mào
wěi màn
wěi rǔ
wěi xià
wěi qǔ
wěi rú
wěi liè
wěi suō
wěi suǒ
wěi rén
wěi mèn
wěi ǎi
wěi xiǎn
wěi fā
wěi chán
wěi fán
wěi pì
wěi nì
wěi jī
wěi dà
wěi jiàn
wěi ruò
wěi xiǎo
wěi guī
tà jiàn
dǐ jiàn
fú jiàn
yě jiàn
dī jiàn
dú jiàn
róng jiàn
rǒng jiàn
rǔ jiàn
zhǐ jiàn
pō jiàn
chóu jiàn
guì jiàn
yōng jiàn
làn jiàn
wū jiàn
fàn jiàn
wěi jiàn
pín jiàn
miè jiàn
yì jiàn
qióng jiàn
zéi jiàn
cī jiàn
dī jiàn
fā jiàn
xiāng jiàn
jiǎn jiàn
shuāi jiàn
xiǎo jiàn
huì jiàn
fán jiàn
jiǎn jiàn
zhūn jiàn
sù jiàn
yú jiàn
sàn jiàn
biǎn jiàn
wū jiàn
cuì jiàn
shū jiàn
jī jiàn
qiān jiàn
bǐ jiàn
lán jiàn
wēi jiàn
gū jiàn
xià jiàn
bēi jiàn
kuáng jiàn
lún jiàn
suǒ jiàn
yōu jiàn
bì jiàn
yí jiàn
rǒng jiàn
chú jiàn
gǒu jiàn
zhēng jiàn
yàn jiàn
tān jiàn
liáng jiàn
hán jiàn
gān jiàn
qīng jiàn
shēng jiàn
lòu jiàn
zuì jiàn
cè jiàn
dài jiàn
píng jiàn
zǐ jiàn
líng jiàn
卑贱，下贱。
指hAo86.卑贱的人。
⒈ 卑贱，下贱。
引《北齐书·杨愔传》：“后有选人鲁漫汉，自言猥贱，独不见识。”
宋戴埴《鼠璞·瓜戍》：“矧戍役比之官，则为猥贱，尤难用之於庆贺。”
章炳麟《四惑论》：“人而执鞭为隶，其行至可羞也。含垢不辞，曰惟存身之故；既存身矣，而復以他种福祉之故，执鞭为隶，其猥贱则甚於向之为隶者矣！”
⒉ 指卑贱的人。
引明顾起元《客座赘语·建业风俗记》：“其人自乡士大夫秀才，以至於市井之猥贱，亡不有纪。”
鄙陋微贱。
猥wěi(1)（形）多；杂：～杂。(2)卑鄙；下流：贪～。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。