hú miǎn
hú yùn
hú gài
hú xíng
hú guó
hú xiè
hú miàn
hú páo
hú dǐng
hú fā
hú qǐ
hú bái
hú hòu
hú yuè
hú hú
hú bǎn
hú yī
hú yīng
hú shū
hú zhì
hú nián
hú xī
hú lì
hú jiàn
hú yù
hú àn
hú shān
hú bìn
hú lín
hú luán
hú sè
hú lǐng
hú cāng
hú jǔ
hú luǎn
hú guān
hú tóu
hú zǐ
hú ké
hú tíng
hú bǎn
hú zhì
hú sì
hú suān
hú gōng
hú jī
hú lù
hú hè
hú sì
hǎi lǐng
fēn lǐng
fēng lǐng
yún lǐng
zān lǐng
yā lǐng
yān lǐng
fēng lǐng
yīn lǐng
shā lǐng
xiù lǐng
héng lǐng
qí lǐng
guǒ lǐng
gāng lǐng
bàn lǐng
héng lǐng
cén lǐng
hè lǐng
kuāng lǐng
gǎng lǐng
mǐn lǐng
wēi lǐng
dié lǐng
cuì lǐng
gōu lǐng
jiù lǐng
qióng lǐng
máo lǐng
jùn lǐng
xiá lǐng
yán lǐng
dié lǐng
chì lǐng
xuán lǐng
yì lǐng
mín lǐng
wǔ lǐng
dài lǐng
méi lǐng
yá lǐng
shāng lǐng
yù lǐng
xiù lǐng
dà lǐng
zú lǐng
qín lǐng
fèng lǐng
zēng lǐng
kūn lǐng
qiǎn lǐng
hú lǐng
nán lǐng
shān lǐng
fù lǐng
xuě lǐng
lí lǐng
yǔ lǐng
zhòng lǐng
⒈ 岭名。在江西省新建县内。鵠，通“鹤”。
引南朝宋谢庄《游豫章西观洪崖井诗》：“游阴腾鵠岭，飞清起凤地。”
北魏郦道元《水经注·赣水》：“﹝散原山﹞西有鸞冈，洪崖先生乘鸞所憩泊也。冈西有鵠岭，云王子乔控鵠所逕过也。”
天鹅。
岭读音：lǐng1.顶上有路可通行的山：一道～。崇山峻～。翻山越～。
2.高大的山脉：南～。秦～。大兴安～。
3.专指大庾岭等五岭：～南。
4.姓。