kūn zhóu
kūn diào
kūn réng
kūn jī
kūn líng
kūn fēng
kūn wú
kūn dì
kūn gǎng
kūn dāo
kūn qǔ
kūn yán
kūn láng
kūn zhú
kūn yǒu
kūn huá
kūn chóng
kūn tái
kūn pǔ
kūn xiù
kūn jiàn
kūn fēng
kūn cóng
kūn nú
kūn dì
kūn yù
kūn hūn
kūn mí
kūn tú
kūn xū
kūn dǎng
kūn gāng
kūn sūn
kūn miáo
kūn yuè
kūn tí
kūn míng
kūn bù
kūn yí
kūn qí
kūn shān
kūn jì
kūn dèng
kūn wèi
kūn fǔ
kūn mò
kūn hòu
kūn wèi
kūn tǐ
kūn jù
kūn huǒ
kūn yì
kūn líng
kūn zhòng
kūn qiū
kūn lún
kūn lún
kūn róng
kūn chí
kūn qiū
kūn qiāng
kūn lǐng
yān lǐng
yā lǐng
xiù lǐng
guǒ lǐng
fēn lǐng
lí lǐng
xuán lǐng
qiǎn lǐng
kūn lǐng
yún lǐng
cuì lǐng
héng lǐng
zān lǐng
yì lǐng
yá lǐng
xiá lǐng
qín lǐng
xiù lǐng
gǎng lǐng
qí lǐng
shā lǐng
mín lǐng
shān lǐng
fù lǐng
dà lǐng
fēng lǐng
máo lǐng
xuě lǐng
hǎi lǐng
wǔ lǐng
jùn lǐng
hú lǐng
shāng lǐng
cén lǐng
hè lǐng
dài lǐng
yù lǐng
yán lǐng
gāng lǐng
mǐn lǐng
yǔ lǐng
fēng lǐng
zēng lǐng
kuāng lǐng
dié lǐng
zú lǐng
bàn lǐng
jiù lǐng
gōu lǐng
chì lǐng
yīn lǐng
zhòng lǐng
nán lǐng
méi lǐng
fèng lǐng
qióng lǐng
dié lǐng
héng lǐng
wēi lǐng
⒈ 即昆仑山。
引晋郭璞《游仙诗》之十：“璇臺冠崑岭，西海滨招摇。”
隋江总《摄山栖霞寺碑》：“崑岭之中，百神所在， 首阳之路，八駟竝驱。”
昆kūn(1)（名）哥哥：～仲｜～季（弟兄）。(2)（名）〈书〉子孙；后嗣：后～。
岭读音：lǐng1.顶上有路可通行的山：一道～。崇山峻～。翻山越～。
2.高大的山脉：南～。秦～。大兴安～。
3.专指大庾岭等五岭：～南。
4.姓。