xuě diǎn
xuě chē
xuě téng
xuě sǔn
xuě shuāng
xuě bái
xuě lú
xuě jiǎn
xuě dǐng
xuě liàng
xuě lí
xuě kēng
xuě hèn
xuě chǔ
xuě yě
xuě lǐng
xuě jìng
xuě diāo
xuě lǚ
xuě fēn
xuě yuán
xuě gài
xuě chǎng
xuě juǎn
xuě chuáng
xuě míng
xuě cán
xuě jiào
xuě jù
xuě fēng
xuě méi
xuě làng
xuě jīng
xuě yǔ
xuě bào
xuě yù
xuě hè
xuě shān
xuě mào
xuě cǎi
xuě shuǐ
xuě qiú
xuě gāo
xuě lì
xuě rǔ
xuě yún
xuě jiǔ
xuě guì
xuě zhèng
xuě yǎn
xuě jiā
xuě lǐ
xuě jī
xuě duǒ
xuě duǒ
xuě léng
xuě tāng
xuě sù
xuě yǐ
xuě gū
xuě qíng
xuě lǚ
xuě yú
xuě bào
xuě cáng
xuě lín
xuě gé
xuě qiāo
xuě fěn
xuě rèn
xuě zàn
xuě fán
xuě fēng
xuě chǒu
xuě dān
xuě huó
xuě è
xuě yì
xuě qū
xuě máo
xuě zhī
xuě huá
xuě yuè
xuě jiā
xuě àn
xuě xiàn
xuě lǔ
xuě chóu
xuě bēng
xuě líng
xuě xiāng
xuě ní
xuě yīng
xuě fèn
xuě yuán
xuě gōng
xuě chǐ
xuě suō
xuě líng
xuě yuàn
xuě duī
xuě yuān
xuě diào
xuě nèn
xuě shēn
xuě jǐ
xuě jié
xuě rén
xuě miǎn
xuě dī
xuě dòu
xuě màn
xuě dí
xuě xiàn
xuě líng
xuě qīng
xuě cháo
xuě àn
xuě diāo
xuě jiè
xuě yíng
xuě fū
xuě qí
xuě piàn
xuě chuāng
xuě qiú
xuě yā
xuě dòng
xuě zhū
xuě liàn
xuě mào
xuě huā
xuě jiàn
xuě lián
xuě liū
xuě tiáo
xuě dié
xuě tì
xuě xù
xuě jīng
xuě fān
xuě táng
xuě nǚ
xuě tāo
xuě shì
xuě qiú
xuě lù
xuě huī
xuě lán
xuě tái
xuě cuì
xuě hóng
xuě chóu
xuě máng
xuě zhù
xuě chàng
xuě chán
xuě xiǎo
xuě cì
xuě jī
xuě lǎng
xuě pò
xuě yī
dié lǐng
méi lǐng
shāng lǐng
shā lǐng
gǎng lǐng
fēng lǐng
yá lǐng
yì lǐng
hú lǐng
qióng lǐng
mǐn lǐng
gōu lǐng
fēng lǐng
dié lǐng
fēn lǐng
zú lǐng
wēi lǐng
lí lǐng
yún lǐng
zēng lǐng
kuāng lǐng
qín lǐng
héng lǐng
wǔ lǐng
xiá lǐng
xiù lǐng
dài lǐng
fù lǐng
gāng lǐng
cén lǐng
jùn lǐng
dà lǐng
hǎi lǐng
yān lǐng
qiǎn lǐng
héng lǐng
yǔ lǐng
kūn lǐng
cuì lǐng
guǒ lǐng
zān lǐng
xiù lǐng
fèng lǐng
yā lǐng
yán lǐng
jiù lǐng
shān lǐng
chì lǐng
xuán lǐng
yīn lǐng
nán lǐng
mín lǐng
hè lǐng
yù lǐng
zhòng lǐng
xuě lǐng
máo lǐng
bàn lǐng
qí lǐng
⒈ 积雪的山岭。
引唐卢纶《从军行》：“雪岭无人跡，冰河足雁声。”
唐慧净《杂言》诗：“沙河雪岭迷朝径，巨海鸿崖乱夜津。”
碧野《在风雪边境的路上》：“太阳在帕米尔的冰山雪岭上闪耀，四周是一片刺眼的白光。”
⒉ 佛教圣地或僧侣住地。参见“雪山”。
引唐鲍溶《怀惠明禅师》诗：“雪岭无人又问来，十年夏腊平安否？”
⒊ 即今四川岷山。
引唐李商隐《杜工部蜀中离席》诗：“雪岭未归天外使， 松州犹驻殿前军。”
叶葱奇疏注：“雪岭，即指此雪山，即今岷山。”
借指四川境内。 唐杜甫《对雨》诗：“雪岭防秋急，绳桥战胜迟。”
仇兆鳌注：“鹤曰：‘《九域志》：雪岭距威州二百六十里。 威即维州。’《高适传》：‘ 适出西山，三城置戍，论东西两川，当合为一，即雪岭也。’”
⒋ 比喻巨浪。
引宋周密《武林旧事·观潮》：“方其远出海门，仅如银綫，既而渐近，则玉城雪岭，际天而来。”
雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。
岭读音：lǐng1.顶上有路可通行的山：一道～。崇山峻～。翻山越～。
2.高大的山脉：南～。秦～。大兴安～。
3.专指大庾岭等五岭：～南。
4.姓。