zēng sī
zēng kōng
zēng chén
zēng ā
céng qǔ
zēng qīng
zēng jiá
zēng cháo
zēng qiáo
zēng sūn
zēng diān
zēng zhù
zēng mén
zēng wēng
céng jīng
zēng biāo
céng jīng
zēng lèi
céng tán
zēng biāo
zēng lǐng
zēng yè
zēng quán
zēng kēng
zēng shēng
zēng jiā
zēng bō
zēng qióng
zēng yá
zēng hóng
zēng huá
zēng yún
zēng huī
zēng mǐn
zēng shé
zēng náo
zēng shǐ
zēng yīn
zēng zǔ
zēng gǒng
zēng shāng
zēng diān
zēng sī
zēng fù
zēng jiǎn
céng jīng
zēng shì
zēng chéng
kūn lǐng
wēi lǐng
héng lǐng
yún lǐng
qióng lǐng
fēng lǐng
yù lǐng
yá lǐng
dài lǐng
fèng lǐng
fēn lǐng
dié lǐng
hú lǐng
bàn lǐng
jiù lǐng
hǎi lǐng
nán lǐng
xiá lǐng
qí lǐng
chì lǐng
zān lǐng
gōu lǐng
zú lǐng
hè lǐng
cuì lǐng
yān lǐng
guǒ lǐng
cén lǐng
méi lǐng
xiù lǐng
gāng lǐng
héng lǐng
mín lǐng
yīn lǐng
jùn lǐng
xiù lǐng
xuě lǐng
wǔ lǐng
qín lǐng
shān lǐng
qiǎn lǐng
shāng lǐng
máo lǐng
yì lǐng
yǔ lǐng
dié lǐng
xuán lǐng
yán lǐng
gǎng lǐng
shā lǐng
fù lǐng
mǐn lǐng
dà lǐng
fēng lǐng
zhòng lǐng
lí lǐng
zēng lǐng
yā lǐng
kuāng lǐng
⒈ 高山。曾，通“层”。
引《宋书·谢灵运传》：“摭曾岭之细辛，拔幽涧之溪蓀。”
《文选·谢惠连＜西陵遇风献康乐＞诗》：“屯云蔽曾岭，惊风涌飞流。”
张铣注：“曾岭，高山也。”
1. 指与自己中间隔两代的亲属：曾祖父。曾孙。
2. 古同“增”，增加。
3. 竟，简直，还（hái ）：“以君之力曾不能损魁父之丘，如太山、王屋何？”
4. 姓。
岭读音：lǐng1.顶上有路可通行的山：一道～。崇山峻～。翻山越～。
2.高大的山脉：南～。秦～。大兴安～。
3.专指大庾岭等五岭：～南。
4.姓。