quē hàn
quē shǎo
quē qiàn
quē yǎng
quē wàng
quē báo
quē niè
quē pǐ
quē é
quē wēi
quē zuǐ
quē fá
quē kè
quē shěng
quē rèn
quē shuǐ
quē zhèn
quē pén
quē xíng
quē xiàn
quē fèi
quē xì
quē xiàng
quē qín
quē lòu
quē rú
quē é
quē duǎn
quē yà
quē shì
quē yì
quē yú
quē huò
quē chún
quē dé
quē jīng
quē è
quē xiàn
quē huài
quē wén
quē rán
quē xí
quē shí
quē diǎn
quē jué
quē kè
quē diǎn
quē sàng
quē kǒu
quē yí
quē wèi
quē niè
quē chán
quē bǐ
quē yì
quē shé
quē zhèng
quē quē
quē huà
quē yī
quē mén
quē kǎo
quē miù
quē jū
quē shī
quē lüè
quē yā
quē yuè
quē fēn
quē diǎn
quē lí
quē yǔ
quē jué
quē biān
quē rèn
quē huǒ
quē kuī
缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。
齧读音：niè1.同“啮”。
2.啃、咬。《漢書•卷五十四•蘇建傳》：“天雨雪，武臥齧雪與旃毛並咽之，數日不死。”唐•杜甫《哀江頭詩》：“輦前才人帶弓箭，白馬嚼齧黃金勒。”
3.侵蝕。《戰國策•魏策二》：“昔王季歷葬於楚山之尾，戀水齧其墓。”宋•陸游《秋日出遊戲作詩二首之二》：“薄雲韜日未成雨，野水齧沙爭赴溪。”
4.缺口。《淮南子•人間》：“夫牆之壞也於隙，劍之折必有齧。”
5.姓。如唐堯時代有賢人齧缺。