quē yǎng
quē yǔ
quē huà
quē quē
quē huǒ
quē yuè
quē yì
quē dé
quē lòu
quē zhèng
quē yí
quē kǎo
quē duǎn
quē yú
quē qiàn
quē diǎn
quē huò
quē miù
quē è
quē wén
quē wèi
quē é
quē wēi
quē jué
quē yī
quē fèi
quē pǐ
quē kè
quē rèn
quē kè
quē huài
quē hàn
quē kuī
quē xí
quē biān
quē shuǐ
quē xiàn
quē sàng
quē é
quē chún
quē lí
quē chán
quē diǎn
quē zhèn
quē mén
quē shěng
quē rèn
quē diǎn
quē fēn
quē yà
quē shé
quē xíng
quē pén
quē jīng
quē zuǐ
quē wàng
quē shí
quē yā
quē jué
quē shǎo
quē rán
quē shì
quē qín
quē xiàn
quē báo
quē jū
quē lüè
quē yì
quē xì
quē kǒu
quē xiàng
quē shī
quē bǐ
quē rú
quē niè
quē fá
quē niè
kān huài
liáng huài
qǐn huài
tuó huài
tì huài
náo huài
chí huài
chè huài
làn huài
niè huài
záo pī
zhuàng huài
xīng huài
jī huài
jiān huài
dǎo huài
pǐ huài
xiāo huài
bì huài
zāo huài
shā huài
sàn huài
líng huài
duò huài
zǔ huài
pò huài
niè huài
chéng huài
huī huài
tuí huài
fèi huài
bì huài
jǔ huài
niān huài
tà huài
yì huài
duò huài
jué huài
sǔn huài
chǒng huài
gǔ huài
shǐ huài
biàn huài
bāo huài
shāng huài
bēng huài
quē huài
fǔ huài
yán huài
bèi huài
nòng huài
lún huài
fā huài
què huài
bài huài
huǐ huài
duàn huài
táo huài
hǎo huài
cán huài
cuī huài
tū huài
duò huài
xiǔ huài
wū huài
bèi huài
xì huài
⒈ 破缺损坏。
引北齐颜之推《颜氏家训·治家》：“借人典籍，皆须爱护，先有缺坏，就为补治。”
缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。
坏读音：huài,pēi,pī,péi[ huài ]1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。