quē rán
quē niè
quē fèi
quē è
quē rú
quē shì
quē yì
quē sàng
quē shé
quē é
quē xíng
quē shī
quē biān
quē kǎo
quē shěng
quē kǒu
quē jū
quē diǎn
quē qín
quē jué
quē jué
quē wén
quē xí
quē jīng
quē pǐ
quē xiàn
quē fá
quē bǐ
quē xì
quē huǒ
quē yuè
quē wēi
quē duǎn
quē kè
quē yì
quē qiàn
quē wàng
quē xiàng
quē shuǐ
quē dé
quē diǎn
quē yà
quē é
quē diǎn
quē yā
quē báo
quē fēn
quē chún
quē lüè
quē miù
quē zhèng
quē huài
quē zuǐ
quē mén
quē lí
quē xiàn
quē pén
quē huà
quē yǔ
quē rèn
quē kuī
quē rèn
quē kè
quē zhèn
quē yǎng
quē lòu
quē yī
quē shǎo
quē huò
quē shí
quē quē
quē chán
quē niè
quē yú
quē wèi
quē hàn
quē yí
⒈ 亦作“缺逸”。散失；遗漏。
引明归有光《长兴县令题名记》：“文字缺軼，遂不见於后世。”
郭沫若《奴隶制时代·殷代是奴隶社会》：“周代农事诗中未提到牛耕者，只是偶然缺逸，并不足以据证周代未用牛耕。”
缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。
轶读音：yì轶yì(1)（动）超越。(2)（动）散失：～群｜～事。