quē kè
quē yuè
quē rú
quē biān
quē qín
quē huǒ
quē sàng
quē niè
quē wén
quē zuǐ
quē zhèn
quē xíng
quē è
quē xí
quē xiàng
quē báo
quē kuī
quē yī
quē yà
quē diǎn
quē pǐ
quē fá
quē bǐ
quē dé
quē rán
quē jū
quē diǎn
quē mén
quē shī
quē jīng
quē shuǐ
quē fēn
quē shí
quē yú
quē lüè
quē yǎng
quē shì
quē xiàn
quē zhèng
quē pén
quē fèi
quē miù
quē lí
quē rèn
quē shěng
quē niè
quē yǔ
quē wēi
quē chán
quē yì
quē hàn
quē quē
quē é
quē huò
quē huà
quē é
quē wàng
quē xì
quē shǎo
quē rèn
quē lòu
quē kǒu
quē jué
quē yì
quē huài
quē yí
quē xiàn
quē shé
quē wèi
quē duǎn
quē chún
quē qiàn
quē yā
quē jué
quē diǎn
quē kè
quē kǎo
huǒ pén
táo pén
liǎn pén
jiǔ pén
wǎ pén
xuè pén
shēng pén
yí pén
zhào pén
tiān pén
dǎo pén
xǐ pén
jiǎo pén
qiāo pén
quē pén
dòu pén
lǎo pén
jiǎo pén
qīng pén
yù pén
zāi pén
qīng pén
gé pén
shí pén
fù pén
quē pén
tóu pén
miàn pén
zhǐ pén
tān pén
tàn pén
lán pén
niào pén
zǎo pén
yín pén
láo pén
lěng pén
sōng pén
shēn pén
xǐ pén
jiāo pén
gǔ pén
lín pén
guàn pén
jīn pén
bīng pén
huā pén
liǎn pén
lìng pén
hǎi pén
shōu pén
xiāng pén
gǔ pén
lín pén
dài pén
xiè pén
shuǐ pén
chài pén
jí pén
mù pén
gāng pén
fān pén
sān pén
shēn pén
tiáo pén
⒈ 破缺的瓦盆。
引《淮南子·说林训》：“陶者用缺盆，匠人处狭庐。为者不必用，用者弗肯为。”
⒉ 指盆破。
引汉焦赣《易林·复之噬嗑》：“往来井上，甑破缺盆。”
⒊ 前胸壁上方锁骨上缘的凹陷处。
引《史记·扁鹊仓公列传》：“告之后百餘日，果为疽发乳上，入缺盆，死。”
司马贞索隐：“缺盆，人乳房上骨名也。”
⒋ 穴位名。位于缺盆部的正中央，属足阳明胃经。
引《素问·气府论》：“缺盆各一。”
王冰注：“缺盆，穴名也。在肩上横骨陷者中，足阳明脉气所发，剌可入同身寸之二分，留七呼，若灸者可灸三壮，太深令人逆息。”
⒌ 即覆盆子。参见“覆盆子”。
引《说文·艸部》：“茥，缺盆也。”
钱坫斠诠：“今覆盆子也。”
缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。
盆读音：pén盆pén（名）（～子、～儿）盛东西或洗东西用器具；口大；底小；多为圆形：～菜｜～腔｜～汤｜～塘｜～栽｜～子｜便～｜茶～｜缸～。