shòu qiū
shòu jiǔ
shòu jì
shòu yàn
shòu kāng
shòu yíng
shòu qī
shòu jué
shòu táo
shòu tóu
shòu mù
shòu huá
shòu duì
shòu yǎng
shòu huáng
shòu yī
shòu shāng
shòu zhǐ
shòu gǒu
shòu yù
shòu zhǐ
shòu yán
shòu zūn
shòu gǔ
shòu kǎo
shòu líng
shòu huà
shòu lè
shòu shuǐ
shòu mìng
shòu méi
shòu kè
shòu dàn
shòu yuán
shòu fā
shòu qǐ
shòu qì
shòu jiǎ
shòu chén
shòu wén
shòu zhōng
shòu kǎn
shòu rén
shòu chāng
shòu dàn
shòu zhóu
shòu lián
shòu jù
shòu háo
shòu ǎo
shòu bān
shòu shì
shòu suàn
shòu má
shòu kuàng
shòu zhàng
shòu gōng
shòu cáng
shòu shu
shòu xué
shòu chū
shòu táng
shòu guó
shòu xing
shòu miàn
shòu miàn
shòu nián
shòu ān
shòu lèi
⒈ 后用“寿樗”比喻无用之材。
引语出《庄子·逍遥游》：“吾有大树，人谓之樗。其大本拥肿而不中绳墨，其小枝卷曲而不中规矩，立之涂，匠者不顾。”
清梁章鉅《归田琐记·张孟词贡士》：“华暂芬优鉢，材偏耻寿樗。”
寿shòu(1)（名）本义：活得岁数大；长命：活得岁数大；长命(2)（名）年岁；生命：长～｜～命。(3)（名）寿辰：做～｜～面。(4)（名）婉辞；生前预备的；装殓死人的：～材｜～衣。(5)（名）姓。
樗读音：chū樗chū（名）臭椿。