shòu shu
shòu lèi
shòu cáng
shòu huáng
shòu mù
shòu shuǐ
shòu líng
shòu shāng
shòu jù
shòu kè
shòu gǒu
shòu gōng
shòu kǎn
shòu qī
shòu jué
shòu zhóu
shòu yíng
shòu tóu
shòu ān
shòu jiǔ
shòu yù
shòu dàn
shòu miàn
shòu yǎng
shòu zhǐ
shòu miàn
shòu lián
shòu qiū
shòu yī
shòu kǎo
shòu chū
shòu chén
shòu zūn
shòu mìng
shòu duì
shòu táo
shòu zhǐ
shòu shì
shòu qǐ
shòu ǎo
shòu jì
shòu suàn
shòu bān
shòu chāng
shòu dàn
shòu má
shòu jiǎ
shòu rén
shòu gǔ
shòu kāng
shòu xing
shòu nián
shòu yuán
shòu táng
shòu huá
shòu qì
shòu guó
shòu yán
shòu zhàng
shòu wén
shòu huà
shòu yàn
shòu méi
shòu lè
shòu háo
shòu zhōng
shòu fā
shòu kuàng
shòu xué
⒈ 老年之人；老年人。
引《书·召诰》：“今冲子嗣，则无遗寿耇。”
清龚自珍《尊隐》：“童孙叫呼，过山中者，祝寿耇之毋遽死矣。”
寿shòu(1)（名）本义：活得岁数大；长命：活得岁数大；长命(2)（名）年岁；生命：长～｜～命。(3)（名）寿辰：做～｜～面。(4)（名）婉辞；生前预备的；装殓死人的：～材｜～衣。(5)（名）姓。
耇读音：gǒu年老；长寿。