shòu yù
shòu lè
shòu yán
shòu mù
shòu huá
shòu lèi
shòu táng
shòu jiǎ
shòu yī
shòu dàn
shòu kāng
shòu gōng
shòu fā
shòu méi
shòu nián
shòu chén
shòu gǒu
shòu jué
shòu suàn
shòu líng
shòu gǔ
shòu táo
shòu bān
shòu miàn
shòu cáng
shòu shuǐ
shòu chāng
shòu qì
shòu kǎo
shòu zhǐ
shòu zhóu
shòu yíng
shòu duì
shòu kǎn
shòu ǎo
shòu shì
shòu guó
shòu zhōng
shòu má
shòu jù
shòu qǐ
shòu zhàng
shòu huáng
shòu wén
shòu zhǐ
shòu ān
shòu qiū
shòu háo
shòu jì
shòu dàn
shòu zūn
shòu kè
shòu xué
shòu chū
shòu mìng
shòu kuàng
shòu yǎng
shòu shāng
shòu rén
shòu yuán
shòu xing
shòu huà
shòu lián
shòu jiǔ
shòu miàn
shòu shu
shòu qī
shòu tóu
shòu yàn
gèn yù
liè yù
shén yù
xiāng yù
xī yù
jīng yù
dì yù
zhào yù
xiàn yù
kǔn yù
běn yù
tǔ yù
zhōu yù
xū yù
huá yù
líng yù
rì yù
xiá yù
qū yù
yì yù
liú yù
shòu yù
jìng yù
biān yù
huán yù
zhào yù
xiān yù
jué yù
shēng yù
chuān yù
jiān yù
chéng yù
dà yù
qū yù
fàn yù
chuān yù
yuǎn yù
guǐ yù
sì yù
yíng yù
jìng yù
tán yù
hóng yù
qiǎn yù
zhú yù
jiè yù
shí yù
lǐng yù
shù yù
tóng yù
jiāo yù
yì yù
jiāng yù
fēng yù
xuán yù
bāng yù
cǎn yù
lín yù
lǐng yù
mù yù
chén yù
zhuāng yù
hǎi yù
jué yù
jiǔ yù
jìng yù
zhěn yù
huán yù
hé yù
shì yù
jū yù
guāng yù
fēn yù
lí yù
fāng yù
lǐ yù
yǔ yù
⒈ 谓人人得尽天年的太平盛世。
引语出《汉书·礼乐志》：“愿与大臣延及儒生，述旧礼，明王制，驱一世之民，济之仁寿之域，则俗何以不若成康 ？寿何以不若高宗 ？”
唐杜牧《郡斋独酌》诗：“生人但眠食，寿域富农桑。”
明唐寅《世寿堂诗》：“太平熙皥出寿人，皇风蒸煦寿域春。”
清金人瑞《吴明府生日》诗：“十万户齐登寿域，壶天岂独一人长。”
⒉ 寿穴；坟茔。
引唐黄滔《祭司勋孙郎中文》：“今则江湖梗涩， 京洛迢遥，权卜灵岗，寓安寿域。”
清蒲松龄《聊斋志异·堪舆》：“宋公卒，两公子各立门户，为父卜兆……兄弟两不相下，因负气不为谋，并营寿域，锦棚彩幢，两处俱备。”
人人得乐享天年的太平盛世。
寿shòu(1)（名）本义：活得岁数大；长命：活得岁数大；长命(2)（名）年岁；生命：长～｜～命。(3)（名）寿辰：做～｜～面。(4)（名）婉辞；生前预备的；装殓死人的：～材｜～衣。(5)（名）姓。
域读音：yù域yù（名）在一定疆界内的地方；疆域：地～｜海～｜区～。