shòu kuàng
shòu gōng
shòu huà
shòu zhǐ
shòu chū
shòu huá
shòu méi
shòu kǎo
shòu mù
shòu guó
shòu shuǐ
shòu qiū
shòu miàn
shòu jiǔ
shòu xing
shòu yù
shòu zhōng
shòu rén
shòu shāng
shòu dàn
shòu jì
shòu dàn
shòu yán
shòu ān
shòu ǎo
shòu lèi
shòu chén
shòu gǒu
shòu nián
shòu yuán
shòu jiǎ
shòu chāng
shòu qī
shòu zhàng
shòu yǎng
shòu zhóu
shòu zhǐ
shòu yíng
shòu mìng
shòu táng
shòu kāng
shòu huáng
shòu cáng
shòu yī
shòu qǐ
shòu duì
shòu lè
shòu lián
shòu shì
shòu miàn
shòu gǔ
shòu xué
shòu wén
shòu suàn
shòu yàn
shòu háo
shòu kè
shòu zūn
shòu táo
shòu tóu
shòu jué
shòu shu
shòu fā
shòu líng
shòu jù
shòu bān
shòu má
shòu kǎn
shòu qì
yīng huáng
bàng huáng
xīn huáng
bǎi huáng
xì huáng
fā huáng
yí huáng
èr huáng
nóng huáng
luán huáng
tài huáng
mù huáng
dié huáng
zhì huáng
gǔ huáng
fèng huáng
dōng huáng
rén huáng
dài huáng
fàn huáng
shòu huáng
sān huáng
ér huáng
chǔ huáng
cāng huáng
yán huáng
yù huáng
bù huáng
jié huáng
nǚ huáng
chūn huáng
máo huáng
shǐ huáng
zhēng huáng
liè huáng
líng huáng
huí huáng
sì huáng
wā huáng
yù huáng
zǐ huáng
páng huáng
bǎo huáng
fāng huáng
shèng huáng
táng huáng
hòu huáng
cāng huáng
zhāng huáng
xuān huáng
jiǔ huáng
ōu huáng
huī huáng
xī huáng
xī huáng
dì huáng
dì huáng
qín huáng
yù huáng
wèi huáng
tài huáng
jué huáng
fáng huáng
jiào huáng
shàng huáng
kāi huáng
mǐ huáng
qiú huáng
fǎ huáng
mí huáng
tiān huáng
yú huáng
qīng huáng
zhāng huáng
hàn huáng
wǔ huáng
jí huáng
shén huáng
é huáng
cán huáng
wén huáng
zhāng huáng
jīng huáng
xuán huáng
míng huáng
fěi huáng
xū huáng
péng huáng
táng huáng
sǒng huáng
rén huáng
jiā huáng
yù huáng
⒈ 宋孝宗于淳熙十六年传位与子光宗、光宗上孝宗尊号为“至尊寿皇圣帝”，见《宋史·孝宗纪》。省称“寿皇”。
引宋陆游《老学庵笔记》卷十：“史丞相言：高庙尝临《兰亭》，赐寿皇於建邸。”
宋周煇《清波别志》卷上：“寿皇一日言：苑中臺殿，皆太上时为之。”
寿shòu(1)（名）本义：活得岁数大；长命：活得岁数大；长命(2)（名）年岁；生命：长～｜～命。(3)（名）寿辰：做～｜～面。(4)（名）婉辞；生前预备的；装殓死人的：～材｜～衣。(5)（名）姓。
皇读音：huáng皇huáng(1)（形）〈书〉盛大：～～。(2)（名）君主；皇帝：三～五帝｜～权｜～族｜女～。(3)姓。〈古〉又同“遑”。