róu nèn
róu cí
róu cuì
róu rěn
róu nè
róu hòu
róu huǎn
róu huái
róu kè
róu cuì
róu yě
róu rú
róu gōng
róu mò
róu cí
róu cháng
róu hé
róu chéng
róu ruǎn
róu dào
róu míng
róu tǐng
róu bái
róu qí
róu guāng
róu mù
róu xì
róu jiǎng
róu cuì
róu má
róu nuò
róu jiān
róu yán
róu lì
róu wò
róu ruò
róu é
róu shùn
róu yuǎn
róu lǔ
róu ruǎn
róu wǎn
róu yè
róu háo
róu què
róu shèng
róu quán
róu xùn
róu ài
róu xiāng
róu qiān
róu lù
róu ān
róu róng
róu jié
róu nuǎn
róu fú
róu rèn
róu pèi
róu háo
róu hàn
róu piǎo
róu rú
róu rì
róu yì
róu dàn
róu shēng
róu mí
róu yōng
róu jìng
róu měi
róu yì
róu diào
róu è
róu nuò
róu yú
róu xìng
róu huì
róu wēn
róu lǜ
róu huá
róu xián
róu nú
róu huà
róu màn
róu yuàn
róu liáng
róu ruǎn
róu ráng
róu zhào
róu rèn
róu rú
róu què
róu gāng
róu lì
róu xiān
róu fǔ
róu hé
róu mèi
róu lì
róu shū
róu yíng
róu xīn
róu tí
róu rén
róu yǎ
róu qíng
róu mù
róu zhì
róu lán
róu shùn
róu nìng
róu ruǎn
róu kē
róu shēn
róu zhōng
róu rèn
róu nì
róu fēng
róu ráo
róu lǜ
róu rùn
róu qiáng
róu tiáo
róu màn
róu jiā
róu xùn
róu xùn
róu shù
róu tài
róu mào
róu fú
niáng màn
měi màn
liáo màn
nài màn
wǎn màn
miǎo màn
tóu màn
xū màn
luó màn
róng màn
làn màn
xiū màn
wǎn màn
mèi màn
āi màn
qī màn
yán màn
yǎn màn
tuǐ màn
zī màn
zhì màn
yín màn
róu màn
ā màn
sháo màn
xiāo màn
huá màn
mí màn
tán màn
⒈ 谓姿容婉媚。
引《汉书·佞幸传赞》：“柔曼之倾意，非独女德，盖亦有男德焉。”
颜师古注：“曼，泽也，言其泽柔而色理光泽也。”
《隋书·后妃传序》：“甘心柔曼之容，罔念幽闲之操。”
清余怀《板桥杂记·轶事》：“持簫擫管，以柔曼悦人。”
⒉ 引申谓弄姿作态，矫柔做作。
引清汪源《＜孑遗录＞序》：“京师遇桐城戴田有，读其文，超卓有隽气，无时俗钞録经传及柔曼肤滞之态。”
⒊ 柔和舒缓。
引清吴伟业《＜楚两生行＞序》：“吴中以善歌名海内，然不过嘽缓柔曼为新声。”
李一氓《重读总司令的诗》：“声调是直率的，不能要求婉转；是豪放的，不能要求柔曼。”
柔róu(1)（形）软：～软｜～韧。(2)（动）使变软：～麻。(3)（形）柔和：～情｜～顺。(4)姓。
曼读音：màn曼màn(1)（形）柔和：～舞。(2)（形）长：～延｜～声。