róu zhào
róu shēn
róu jiā
róu xīn
róu ráo
róu fēng
róu gōng
róu què
róu tiáo
róu gāng
róu hé
róu hé
róu háo
róu cuì
róu mèi
róu wēn
róu yì
róu màn
róu shùn
róu mù
róu tǐng
róu lǔ
róu hòu
róu yíng
róu jié
róu yuǎn
róu xùn
róu lǜ
róu dàn
róu chéng
róu nuò
róu xì
róu wò
róu cháng
róu fǔ
róu huà
róu bái
róu shèng
róu mào
róu kē
róu nèn
róu nuǎn
róu quán
róu cí
róu jiǎng
róu zhì
róu diào
róu rèn
róu lì
róu shū
róu rú
róu mù
róu cuì
róu màn
róu ruǎn
róu xùn
róu rùn
róu mò
róu yě
róu ruǎn
róu měi
róu shēng
róu yán
róu cí
róu ruǎn
róu fú
róu xián
róu xìng
róu rèn
róu yú
róu ài
róu huá
róu míng
róu tài
róu nìng
róu lù
róu rén
róu ruǎn
róu ruò
róu shùn
róu shù
róu lì
róu cuì
róu tí
róu róng
róu nú
róu é
róu dào
róu huái
róu xùn
róu fú
róu háo
róu què
róu lǜ
róu nè
róu má
róu nuò
róu liáng
róu guāng
róu rú
róu yì
róu mí
róu yuàn
róu xiān
róu qíng
róu yè
róu hàn
róu wǎn
róu rěn
róu qiáng
róu è
róu pèi
róu ráng
róu rì
róu piǎo
róu ān
róu lì
róu lán
róu xiāng
róu yǎ
róu qiān
róu rú
róu qí
róu zhōng
róu huì
róu kè
róu jiān
róu rèn
róu yōng
róu nì
róu huǎn
róu jìng
rěn shùn
jiǎng shùn
jiào shùn
dá shùn
bǎi shùn
chǎn shùn
shì shùn
xùn shùn
tōng shùn
fù shùn
cóng shùn
qīn shùn
xiào shùn
lǚ shùn
hé shùn
bīn shùn
jìng shùn
róng shùn
tuō shùn
fèng shùn
zhuāng shùn
bù shùn
xìn shùn
jǐn shùn
wéi shùn
qiè shùn
yù shùn
fǔ shùn
fǔ shùn
bǐ shùn
kè shùn
kuǎn shùn
xīn shùn
xún shùn
zhōng shùn
wǎn shùn
ān shùn
fù shùn
kāng shùn
shí shùn
xiáng shùn
yú shùn
xùn shùn
xié shùn
suí shùn
qiān shùn
qǐng shùn
yán shùn
fàn shùn
hé shùn
lián shùn
ā shùn
yī shùn
dào shùn
guī shùn
wěi shùn
xiáng shùn
liù shùn
zhī shùn
chǔ shùn
chéng shùn
kūn shùn
jiǎng shùn
cháng shùn
xù shùn
kǒu shùn
qín shùn
fù shùn
píng shùn
qín shùn
yī shùn
ěr shùn
jiāng shùn
héng shùn
yán shùn
jìng shùn
nì shùn
guāi shùn
wēn shùn
tì shùn
bēi shùn
lǐ shùn
wǎn shùn
gōng shùn
bǐ shùn
róu shùn
xiàng shùn
cán shùn
huà shùn
kuān shùn
柔顺róushùn
(1) 温柔和顺;.温顺
例金花鼠十分柔顺英gentle and agreeable;meek⒈ 温柔和顺。
引《易·坤》：“柔顺利贞，君子攸行。”
《后汉书·东夷传序》：“故天性柔顺，易以道御。”
唐杜甫《送重表侄王砅评事使南海》诗：“六宫师柔顺，法则化妃后。”
宋司马光《苏主簿夫人墓志铭》：“妇人柔顺足以睦其族，智能足以齐其家，斯已贤矣。”
《红楼梦》第一二〇回：“薛姨妈听他的话，‘好一个柔顺的孩子！’心里更加喜欢。”
⒉ 犹柔软，不坚硬。
引《孔丛子·抗志》：“子不见夫齿乎？虽坚刚，卒尽相摩；舌柔顺，终以不弊。”
⒊ 犹驯服，驯顺。
引宋范仲淹《奏上时务书》：“忠臣骨鯁而易疎，佞臣柔顺而易亲。”
《明史·吕翀传》：“二臣既去，则柔顺之人必进，将一听陛下所为，非国家之福。”
巴金《灭亡》第五章：“这一次，孩子一点也不抵抗，很柔顺地任她拖走。”
温柔和顺。
柔róu(1)（形）软：～软｜～韧。(2)（动）使变软：～麻。(3)（形）柔和：～情｜～顺。(4)姓。
顺读音：shùn顺(1)（动）本义：顺着。(2)（动）向着同一个方向：～风。(3)（动）依着自然情势（移动）；沿（着）：～大道走。(4)（动）使方向一致；使有条理次序：这篇文章还得～一～。(5)（动）趁便；顺便：～手关门。(6)（动）适合；如意：～心｜～眼。(7)（动）依次：～延。(8)（动）顺从：归～。(9)（动）姓。