róu màn
róu nì
róu bái
róu cí
róu qíng
róu nè
róu lǜ
róu yōng
róu piǎo
róu huà
róu rú
róu tài
róu gāng
róu yú
róu hé
róu xùn
róu pèi
róu cháng
róu qiáng
róu gōng
róu huì
róu xìng
róu liáng
róu cí
róu yuǎn
róu cuì
róu xì
róu jiǎng
róu rèn
róu què
róu yuàn
róu wò
róu xiān
róu yán
róu zhào
róu rùn
róu yì
róu diào
róu nuò
róu míng
róu tí
róu shēng
róu měi
róu dào
róu wēn
róu fǔ
róu kē
róu lì
róu mí
róu huái
róu nú
róu jìng
róu hàn
róu huǎn
róu qí
róu kè
róu mèi
róu xián
róu guāng
róu rèn
róu nuò
róu fēng
róu rì
róu jié
róu nuǎn
róu lì
róu rěn
róu fú
róu xùn
róu rén
róu mù
róu ān
róu shùn
róu cuì
róu ài
róu lǔ
róu lù
róu é
róu è
róu fú
róu xùn
róu háo
róu ráo
róu jiān
róu xīn
róu zhì
róu shùn
róu hòu
róu huá
róu ráng
róu tǐng
róu nèn
róu yǎ
róu shū
róu wǎn
róu yè
róu dàn
róu má
róu hé
róu rèn
róu shù
róu rú
róu shèng
róu xiāng
róu mù
róu jiā
róu ruǎn
róu shēn
róu yíng
róu quán
róu yì
róu róng
róu qiān
róu ruǎn
róu zhōng
róu ruǎn
róu lǜ
róu rú
róu tiáo
róu lì
róu mào
róu màn
róu cuì
róu chéng
róu háo
róu què
róu mò
róu ruò
róu lán
róu yě
róu ruǎn
róu nìng
xīn cuì
gān cuì
wēi cuì
tián cuì
gān cuì
báo cuì
sōng cuì
ruǎn cuì
sōng cuì
róu cuì
gān cuì
bèng cuì
xiān cuì
jiāo cuì
fú cuì
zhēn cuì
féi cuì
bì cuì
fū cuì
nuò cuì
jiāo cuì
cuō cuì
fēng cuì
ruǎn cuì
jiāo cuì
qīng cuì
qīng cuì
bēng cuì
shū cuì
jùn cuì
sū cuì
shuǎng cuì
fēng cuì
jiān cuì
lí cuì
⒈ 亦作“柔脃”。
⒉ 柔弱，软弱。
引《老子》：“万物草木之生也柔脆，其死也枯槁。”
《易·夬》“莧陆夬夬，中行无咎” 三国魏王弼注：“莧陆，草之柔脃者也。”
宋欧阳修《寄生槐》诗：“檜惟凌云材，槐实凡木贱，奈何柔脆质，累此孤高榦。”
《明史·徐贞明传》：“东南民素柔脃，莫任远戍。”
清昭槤《啸亭杂录·曹学士》：“每以帝子皆生深宫，身体柔脆，必须辅以药石。”
⒊ 柔而易折；软而易碎。
引宋王安石《和耿天骘以竹冠见赠》诗之二：“无物堪持比此冠，竹皮柔脆穀皮乾。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳续录五》：“僕徒手与搏，觉其衣裳柔脆，如通草之心；肌肉虚鬆，似莲房之穰。”
⒋ 柔和婉转。
引清陈廷焯《白雨斋词话》卷五：“其一切清圆柔脆争奇鬭巧之作，别録一集，得六百餘闋，名曰《别调》。”
柔róu(1)（形）软：～软｜～韧。(2)（动）使变软：～麻。(3)（形）柔和：～情｜～顺。(4)姓。
脆读音：cuì脆cuì(1)（形）容易折断、咬裂、破碎：这树枝太～。(2)（形）（声音）清脆：她的嗓音挺～。(3)（形）〈方〉说话做事爽利痛快：他办事很干～。