shǎo lì
shào ài
shǎo xū
shǎo sè
shǎo liàng
shǎo ǒu
shào dì
shǎo bié
shǎo chú
shào nǎi
shǎo zhèng
shào fǔ
shǎo fēi
shǎo gē
shǎo dié
shǎo qǐng
shǎo xuǎn
shǎo qiǎn
shǎo kě
shǎo lǐ
shǎo nèi
shǎo yáng
shào wèi
shào zhuàng
shào nǚ
shǎo kè
shǎo rén
shǎo shù
shào zhǎng
shǎo è
shǎo lín
shǎo chǐ
shǎo nèn
shào jiàng
shǎo fù
shǎo yú
shǎo shā
shào ér
shǎo yān
shǎo qì
shǎo yǒu
shǎo duō
shǎo lěi
shào chéng
shǎo fù
shǎo yǒu
shǎo kuǎn
shǎo jùn
shǎo cháng
shǎo zì
shǎo zhuàng
shào nián
shǎo jiàn
shǎo shǎo
shǎo qì
shǎo bái
shǎo huì
shào yáng
shǎo líng
shào nán
shǎo jiàn
shǎo dài
shǎo sī
shǎo jìn
shào hào
shǎo xíng
shǎo yé
shǎo róng
shǎo jùn
shào xūn
shǎo xiá
shǎo wēi
shào kāng
shǎo yǐn
shào cái
shǎo yù
shǎo gōng
shǎo zhǐ
shǎo fù
shào gōng
shǎo bù
shǎo shuō
shǎo guǎng
shào qī
shǎo hào
shǎo tíng
shào shuài
shǎo zuò
shǎo zuò
shǎo lái
shǎo mǔ
shǎo shèn
shǎo jūn
shǎo chà
shǎo xǔ
shào ye
shào xiǎo
shǎo rì
shǎo bó
shǎo jiǔ
shǎo qīng
shǎo wén
shǎo bǎo
shǎo dì
shǎo qiàn
shǎo fù
bǎn yǐn
èr yǐn
yòu yǐn
jīng yǐn
duān yǐn
xīn yǐn
xíng yǐn
gōng yǐn
huán yǐn
shǎo yǐn
míng yǐn
fǔ yǐn
shī yǐn
zǎi yǐn
lǐ yǐn
yān yǐn
lán yǐn
zhān yǐn
dào yǐn
èr yǐn
yù yǐn
yī yǐn
yà yǐn
jiāo yǐn
xiàn yǐn
lián yǐn
shù yǐn
bǔ yǐn
guān yǐn
gōng yǐn
lìng yǐn
qīng yǐn
bǎn yǐn
fú yǐn
jiù yǐn
bǎi yǐn
mén yǐn
⒈ 官名唐初诸郡皆置司马, 开元元年改为少尹,是府州的副职。 唐杜甫有《赴青城县出成都寄陶王二少尹》诗。至宋,名存实亡。后为州县辅佐官如县丞、典史、吏目、巡检之类的别称。
引《二十年目睹之怪现状》第三二回:“﹝黎鸿甫﹞是福建的一个巡检,署过两回事……这位黎鸿甫少尹明知不得了,他便一不做,二不休,索性带了一妻两妾三个儿子,逃了出来。”
⒉ 官名。指少詹事。 《新唐书·百官志四上》“詹事府”原注:“隋废詹事府。 武德初復置。 龙朔二年曰端尹府,詹事曰端尹,少詹事曰少尹。
引武后兴宅元年改曰宫尹府,詹事曰宫尹,少詹事曰少尹。”
1. 数量小的,与“多”相对:多少。少量。少许。
2. 缺,不够:缺少。减少。
3. 不经常:少有。少见。
4. 短时间:少等。少候。少顷。
5. 丢,遗失:屋里少了东西。
6. 轻视:“且夫我尝闻少仲尼之闻而轻伯夷之义者,如吾弗信,今我睹子之难穷也”。
尹读音:yǐn尹yǐn(1)(动)治理:~《左传·定公四年》:「故周公相王室,以尹天下。」《文选·王俭·褚渊碑文》:「公之登太阶而尹天下,君子以为美谈。」(2)(名)古代行政区域长官的名称:~「师尹」|~「府尹」|~「京兆尹」。(3)(名)姓:~如宋代有尹洙。