yà kuí
yà gāng
yà pó
yà sài
yà lǚ
yà pǐ
yà suì
yà pái
yà xià
yà xíng
yà shuài
yà mén
yà kē
yà jì
yà yǐn
yà zhōu
yà má
yà sì
yà cì
yà jǔ
yà gū
yà fàn
yà tái
yà shèng
yà dōng
yà fēi
yà pán
yà yuán
yà qīng
yà dāng
yà zhù
yà hǎi
yà fù
zhān yǐn
bǎi yǐn
fǔ yǐn
lán yǐn
shǎo yǐn
xíng yǐn
yān yǐn
fú yǐn
jiāo yǐn
èr yǐn
yù yǐn
qīng yǐn
gōng yǐn
dào yǐn
duān yǐn
bǎn yǐn
yà yǐn
huán yǐn
shī yǐn
gōng yǐn
lǐ yǐn
mén yǐn
xiàn yǐn
jiù yǐn
guān yǐn
zǎi yǐn
yī yǐn
xīn yǐn
yòu yǐn
lìng yǐn
lián yǐn
èr yǐn
bǎn yǐn
míng yǐn
bǔ yǐn
shù yǐn
jīng yǐn
⒈ 少尹的别称。
引唐岑参《酬成少尹骆谷行见呈》诗:“亚尹同心者,风流贤大夫。”
唐皇甫冉《河南郑少尹城南亭送郑判官还河东》诗:“使臣怀饯席,亚尹有前溪。”
亚yà(1)(形)较差。(2)(形)次一等:~军。(3)(形)原子价较低的;酸根或化合物中少含一个氢原子或氧原子的:硫酸~铁(FeSO4)。亚yà(名)指亚洲:东~|西~|南~|东南~。
尹读音:yǐn尹yǐn(1)(动)治理:~《左传·定公四年》:「故周公相王室,以尹天下。」《文选·王俭·褚渊碑文》:「公之登太阶而尹天下,君子以为美谈。」(2)(名)古代行政区域长官的名称:~「师尹」|~「府尹」|~「京兆尹」。(3)(名)姓:~如宋代有尹洙。