zéi zhǒng
zéi zhǔ
zéi qì
zéi jiàn
zéi lǘ
zéi miè
zéi é
zéi lún
zéi huǒ
zéi hǔ
zéi rén
zéi rén
zéi dù
zéi huì
zéi shù
zéi jié
zéi lì
zéi guāng
zéi huǒ
zéi chuán
zéi jiān
zéi qì
zéi bàn
zéi xìng
zéi dǎng
zéi bǔ
zéi zāng
zéi chén
zéi huī
zéi cháo
zéi tóu
zéi wō
zéi lǎo
zéi xué
zéi zhòng
zéi sǐ
zéi hàn
zéi huá
zéi cái
zéi chén
zéi dào
zéi jǐng
zéi fēng
zéi guān
zéi jīng
zéi xiàn
zéi guǐ
zéi wù
zéi zǐ
zéi lǔ
zéi wǔ
zéi dié
zéi kūn
zéi shuài
zéi dòu
zéi tū
zéi huá
zéi kòu
zéi bào
zéi cáo
zéi bèi
zéi rěn
zéi xiāng
zéi huò
zéi fēn
zéi kū
zéi luàn
zéi yǎn
zéi cán
zéi yàn
zéi lì
zéi hàn
zéi mù
zéi fěi
zéi dào
zéi wáng
zéi qiāng
zéi xià
zéi fù
zéi bīng
zéi kuài
zéi nán
zéi jiān
zéi fēng
zéi lì
zéi xiào
zéi fàn
zéi chǎng
zéi yì
zéi shēn
zéi nú
zéi jiǎo
zéi qiè
zéi máo
zéi hài
zéi zhòng
shēn jiān
bà jiān
jī jiān
nèi jiān
shuǎ jiān
yīn jiān
xiōng jiān
sù jiān
gòu jiān
sì jiān
róu jiān
xiān jiān
àn jiān
gé jiān
bā jiān
tōng jiān
shì jiān
yù jiān
bèi jiān
diào jiān
jī jiān
lí jiān
chù jiān
xiāng jiān
mài jiān
rěn jiān
chěng jiān
jiǎo jiān
wǔ jiān
jiā jiān
xíng jiān
gòu jiān
zéi jiān
zhàn jiān
bǎi jiān
hàn jiān
gào jiān
péng jiān
huái jiān
zuò jiān
cáng jiān
sā jiān
tǎo jiān
quán jiān
mǎi jiān
chú jiān
jiǎn jiān
qǐ jiān
zhào jiān
bī jiān
qū jiān
chéng jiān
diāo jiān
qiáng jiān
táo jiān
shòu jiān
jì jiān
fù jiān
jìn jiān
yí jiān
jié jiān
kòu jiān
fàn jiān
cì jiān
yú jiān
zhuō jiān
yòu jiān
dà jiān
fā jiān
háo jiān
lǎo jiān
jié jiān
zhāo jiān
móu jiān
tuó jiān
yǎng jiān
shén jiān
hé jiān
jù jiān
sī jiān
lún jiān
gòu jiān
⒈ 亦作“贼姧”。为奸作恶之徒。
引《楚辞·招魂》：“天地四方，多贼姦些。”
王逸注：“贼，害；姦，恶也。”
《新唐书·张镒武元衡等传赞》：“鎰、元衡暴忠王室， 絳巨德大臣，皆为贼姦所乘，不殁元身，盖福善祸淫之训有时而橈。”
宋晁补之《李去病字仲霍序》：“贼姧不作，则太平可千载；癙忧莫袭，则正气能百年。”
贼zéi(1)（名）偷东西的人。(2)（名）做大坏事的人（多指危害国家和人民的人）。(3)（形）邪的；不正派的。(4)（形）狡滑：老鼠真～。(5)（动）〈书〉伤害：戕～。贼zéi（副）〈方〉多用于不满意或不正常的地方：～凉｜～冷｜～热。
奸读音：jiān奸jiān(1)（形）奸诈：～笑｜～计。(2)（形）不忠于国家（或君主）：～臣。(3)（名）出卖国家、民族或阶级利益的人：汉～｜内～｜为党除～。(4)〈口〉（形）自私；取巧：藏～耍滑。奸jiān（动）奸淫：通～｜强～。