zéi qiāng
zéi jǐng
zéi zhǔ
zéi fù
zéi xiāng
zéi huì
zéi huǒ
zéi tū
zéi huǒ
zéi bèi
zéi shuài
zéi cái
zéi lǘ
zéi xià
zéi miè
zéi wù
zéi dié
zéi hàn
zéi dòu
zéi dào
zéi wō
zéi zhòng
zéi bào
zéi kuài
zéi guāng
zéi lún
zéi fēng
zéi shēn
zéi jié
zéi chuán
zéi mù
zéi dǎng
zéi yǎn
zéi hǔ
zéi lǔ
zéi sǐ
zéi kūn
zéi chǎng
zéi jiān
zéi jīng
zéi zǐ
zéi guǐ
zéi é
zéi cháo
zéi cán
zéi huá
zéi yàn
zéi kòu
zéi lǎo
zéi cáo
zéi zhǒng
zéi dù
zéi jiān
zéi zhòng
zéi kū
zéi wáng
zéi qì
zéi máo
zéi xìng
zéi rěn
zéi chén
zéi bīng
zéi bǔ
zéi jiàn
zéi shù
zéi qiè
zéi huá
zéi tóu
zéi fēng
zéi lì
zéi qì
zéi rén
zéi yì
zéi luàn
zéi nú
zéi fěi
zéi fàn
zéi bàn
zéi hàn
zéi xué
zéi chén
zéi wǔ
zéi huī
zéi zāng
zéi fēn
zéi huò
zéi xiàn
zéi hài
zéi guān
zéi nán
zéi xiào
zéi dào
zéi rén
zéi lì
zéi jiǎo
zéi lì
chuí rén
zéi rén
shēng rén
zhì rén
lǎn rén
tóng rén
táo rén
yǐ rén
jī rén
róu rén
yǎng rén
shā rén
qīn rén
guā rén
mài rén
chéng rén
má rén
kuān rén
xián rén
dǎo rén
lì rén
guǒ rén
zǎo rén
bù rén
xiū rén
mǐn rén
zhì rén
hé rén
tóng rén
hóng rén
chún rén
guī rén
ān rén
fǔ rén
huáng rén
chún rén
méi rén
sān rén
bó rén
dǔ rén
huái rén
wēn rén
huáng rén
dūn rén
cí rén
chù rén
bái rén
lián rén
lǚ rén
xìng rén
qiān rén
dà rén
dài rén
dāng rén
tǐ rén
zhàng rén
lóng rén
yǎn rén
sōng rén
pān rén
⒈ 毁弃仁爱。
引《孟子·梁惠王下》：“贼仁者谓之贼，贼义者谓之残，残贼之人，谓之一夫，闻诛一夫紂矣，未闻弑君也。”
汉扬雄《法言·渊骞》：“妄誉，仁之贼也；妄毁，义之贼也。贼仁近乡原，贼义近乡訕。”
明何心隐《原学原讲》：“且墨之所为天下利者，非故为之以贼仁也，亦非故贼仁以无父於天下而为天下利也。”
贼zéi(1)（名）偷东西的人。(2)（名）做大坏事的人（多指危害国家和人民的人）。(3)（形）邪的；不正派的。(4)（形）狡滑：老鼠真～。(5)（动）〈书〉伤害：戕～。贼zéi（副）〈方〉多用于不满意或不正常的地方：～凉｜～冷｜～热。
仁读音：rén[ rén ]1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。