dùn shé
qīng shé
líng shé
yóu shé
jié shé
wō shé
è shé
dòng shé
xīn zhé
cuò zhé
yū shé
qìng shé
líng shé
céng shé
kē shé
hú shé
nì zhé
zhòu shé
hào shé
qū zhé
cuì shé
mài shé
xiǔ shé
huí shé
quán shé
bàn shé
bō zhé
duǎn shé
cù shé
shǐ shé
lā shé
máo shé
bāo shé
yāo zhé
chú shé
qìng shé
juē shé
diān shé
cuò zhé
bān shé
fēi shé
sǐ shé
jiàn shé
qiàn shé
zhōng shé
tíng shé
nán shé
jī shé
pái shé
biàn shé
guì shé
jiū shé
kàng shé
jǔ shé
suí shé
lǐ shé
qū shé
kū shé
gāng shé
xuán shé
fù shé
kāi shé
bài shé
dī shé
jiāo shé
niè shé
bǎi zhé
yāo shé
yū shé
pān zhé
ǎo shé
kùn shé
wēi shé
cáo shé
niān shé
gǔ zhé
quē shé
zhuǎn zhé
ráo shé
cù shé
duàn zhé
héng zhé
kòu shé
cái shé
cún zhé
suì shé
dù shé
shāng shé
zhuāng shé
yíng shé
cuī zhé
yù shé
gān zhé
dīng shé
cùn shé
xiǎn shé
cán shé
gē shé
cuò shé
mì shé
mò shé
dàng shé
mào shé
huǐ shé
hù shé
fēng shé
dà shé
wǎn shé
pò zhé
líng shé
cǎi shé
xiáng shé
qiān shé
jùn shé
zēng shé
jù shé
nǜ shé
lián shé
jù shé
dǐng shé
dǒu shé
juàn shé
qián zhē
kǎo shé
duì zhé
fù shé
biàn shé
diē shé
gǎi shé
kuī shé
jiǎn shé
biǎn shé
pán shé
náo shé
tuí shé
bài shé
zhōu zhé
qū shé
yì shé
sān zhé
mó zhé
dàn shé
wǎn shé
miàn shé
dǎ zhé
cuò shé
niè shé
pàn shé
zòu zhé
zhǔn shé
qiāo shé
duì shé
qiāng shé
jīng shé
1.同“啮”。
2.啃、咬。《漢書•卷五十四•蘇建傳》：“天雨雪，武臥齧雪與旃毛並咽之，數日不死。”唐•杜甫《哀江頭詩》：“輦前才人帶弓箭，白馬嚼齧黃金勒。”
3.侵蝕。《戰國策•魏策二》：“昔王季歷葬於楚山之尾，戀水齧其墓。”宋•陸游《秋日出遊戲作詩二首之二》：“薄雲韜日未成雨，野水齧沙爭赴溪。”
4.缺口。《淮南子•人間》：“夫牆之壞也於隙，劍之折必有齧。”
5.姓。如唐堯時代有賢人齧缺。
折读音：zhē,zhé,shé[ shé ]1. 断：绳子折了。
2. 亏损：折本生意。
3. 姓。