xíng àn
yí àn
gāo àn
kēng àn
wú àn
mù àn
ào àn
suì àn
wù àn
liè àn
pàn àn
chā àn
dài àn
xíng àn
tián àn
jué àn
yá àn
hǎi àn
hé àn
chǔ àn
bāng àn
zhǎn àn
mǒ àn
táng àn
hù àn
mí àn
hé àn
pán àn
sào àn
biān àn
fǎ àn
tú àn
duàn àn
piān àn
yán àn
bǐ àn
yǐn àn
bó àn
cǐ àn
chéng àn
bǎn àn
yán àn
kāi àn
jiāo àn
kào àn
zuǒ àn
qǐ àn
yīn àn
shān àn
kēng àn
yáo àn
léng àn
qì àn
gé àn
liǎng àn
yì àn
tuí àn
qí àn
jiā àn
guī àn
ào àn
lí àn
dī àn
bà àn
le àn
qì àn
yān àn
yá àn
jué àn
yě àn
pàn àn
hù àn
pāi àn
lǒng àn
hú àn
niè àn
jīn àn
fēng àn
jué àn
suí àn
hú àn
yù àn
dào àn
qiáng àn
yá àn
niè àn
wéi àn
fēng àn
lín àn
qīng àn
wěi àn
míng àn
dī àn
léi àn
shàng àn
dēng àn
liǔ àn
guǎng àn
kǒu àn
què àn
kuí àn
duì àn
xuān àn
chì àn
1.同“啮”。
2.啃、咬。《漢書•卷五十四•蘇建傳》：“天雨雪，武臥齧雪與旃毛並咽之，數日不死。”唐•杜甫《哀江頭詩》：“輦前才人帶弓箭，白馬嚼齧黃金勒。”
3.侵蝕。《戰國策•魏策二》：“昔王季歷葬於楚山之尾，戀水齧其墓。”宋•陸游《秋日出遊戲作詩二首之二》：“薄雲韜日未成雨，野水齧沙爭赴溪。”
4.缺口。《淮南子•人間》：“夫牆之壞也於隙，劍之折必有齧。”
5.姓。如唐堯時代有賢人齧缺。
岸读音：àn岸àn(1)（名）江河湖海等水边的陆地：彼～｜海～｜～边｜口～。(2)（形）〈书〉高大；高傲：伟～｜傲～｜魁～。