jiǎng lì
jiǎng yì
jiǎng jiè
jiǎng chéng
jiǎng bá
jiǎng zhuó
jiǎng jì
jiǎng láo
jiǎng shùn
jiǎng jī
jiǎng yǐn
jiǎng miǎn
jiǎng rèn
jiǎng hù
jiǎng shì
jiǎng yù
jiǎng yù
jiǎng tàn
jiǎng lài
jiǎng wò
jiǎng shǎng
jiǎng zhù
jiǎng zhuàng
jiǎng chéng
jiǎng shuō
jiǎng juàn
jiǎng gù
jiǎng zàn
jiǎng tí
jiǎng yì
jiǎng quàn
jiǎng chóng
jiǎng jìn
jiǎng xǔ
jiǎng shòu
jiǎng pǐn
jiǎng jīn
jiǎng zhá
jiǎng quàn
jiǎng xù
jiǎng lì
jiǎng lì
jiǎng jiè
jiǎng zhī
jiǎng yè
jiǎng bēi
jiǎng xùn
jiǎng zhāng
jiǎng yù
jiǎng jiù
jiǎng yù
jiǎng chǒng
jiǎng yòu
liú jiè
yù jiè
zhuǎn jiè
bù jiè
huàn jiè
dài jiè
jiē jiè
yōu jiè
nuó jiè
kuān jiè
chāi jiè
chǒng jiè
shāng jiè
wèi jiè
kǎ jiè
tàn jiè
tuī jiè
báo jiè
ēn jiè
zī jiè
jiǎ jiè
zhāi jiè
zhī jiè
chū jiè
cuō jiè
gào jiè
gù jiè
diàn jiè
guān jiè
jǔ jiè
yǎng jiè
ráo jiè
lìn jiè
shē jiè
zhōu jiè
ā jiè
róng jiè
bì jiè
qǐ jiè
qiú jiè
yì jiè
dǐ jiè
kuò jiè
xià jiè
jù jiè
yī jiè
chèn jiè
chóu jiè
zhī jiè
zū jiè
píng jiè
xù jiè
jiǎ jiè
fú jiè
qí jiè
xī jiè
bāo jiè
jiǎng jiè
quàn jiè
tōng jiè
⒈ 勉励推许。
引宋司马光《答彭寂朝议书》：“辱书奬借太过，期待太厚，且愧且惧！”
《元史·曹伯启传》：“伯啟性庄肃，奉身清约，在中臺，所奬借名士尤多。”
《警世通言·老门生三世报恩》：“﹝蒯遇时﹞只是有件毛病，爱少贱老，不肯一视同仁。见了后生英俊，加意奬借。”
嘉勉推许。
见“奖”。
借读音：jiè借jiè(1)（动）暂时使用别人的物品或金钱；借进：向图书馆～书｜跟人～钱。(2)（动）把物品或金钱暂时供给别人使用；借出：～书给他｜～钱给人。借jiè(1)（动）假托：～故｜～端。(2)（动）凭借：～手（假手）。