quàn gēng
quàn nóng
quàn bēi
quàn zhǐ
quàn sǒng
quàn jiào
quàn fēn
quàn jiě
quàn lái
quàn yù
quàn jiè
quàn jiàn
quàn zhù
quàn chuàng
quàn mù
quàn shuō
quàn chéng
quàn xiáng
quàn fáng
quàn gào
quàn yǐn
quàn xiāng
quàn xīn
quàn dǎo
quàn shì
quàn jià
quàn hé
quàn pán
quàn jìn
quàn shì
quàn cóng
quàn shuō
quàn fú
quàn jī
quàn jiǎng
quàn pì
quàn huà
quàn shàn
quàn zàn
quàn lì
quàn jiè
quàn tuì
quàn yù
quàn hǒng
quàn chì
quàn fěng
quàn hào
quàn huì
quàn lì
quàn zhí
quàn wù
quàn jǔ
quàn miǎn
quàn wèi
quàn láo
quàn yòu
quàn jǐng
quàn jià
quàn jiǔ
quàn jià
quàn chóu
quàn xué
quàn yè
quàn jiè
quàn yù
quàn lǜ
quàn shǎng
quàn néng
quàn chóu
quàn gōng
quàn dū
quàn zǔ
quàn jiǎng
quàn lì
quàn lè
quàn yòu
quàn yè
quàn kè
quàn mù
qiú jiè
chāi jiè
kǎ jiè
bù jiè
zhāi jiè
jiǎ jiè
wèi jiè
bāo jiè
dài jiè
cuō jiè
bì jiè
yì jiè
zhī jiè
huàn jiè
jiǎng jiè
fú jiè
liú jiè
róng jiè
tàn jiè
píng jiè
zī jiè
kuò jiè
zhī jiè
yī jiè
dǐ jiè
shē jiè
jù jiè
yōu jiè
jiē jiè
tōng jiè
ráo jiè
ā jiè
ēn jiè
báo jiè
lìn jiè
gào jiè
chóu jiè
nuó jiè
jǔ jiè
yǎng jiè
gù jiè
xī jiè
quàn jiè
guān jiè
yù jiè
jiǎ jiè
zhuǎn jiè
qí jiè
zū jiè
xià jiè
tuī jiè
diàn jiè
shāng jiè
qǐ jiè
chèn jiè
chǒng jiè
zhōu jiè
xù jiè
kuān jiè
chū jiè
⒈ 明初用以代替徭役的一种额外征收的杂税。参见“劝耗”。
引明顾起元《客座赘语·条编始末》：“厥后大吏创劝借之説，民田亩科二升，名曰劝米，后以供应稍繁，加徵二升，名曰劝耗。”
⒉ 告借。
引郭希仁《从戎纪略》：“余不得已，乃延杨松轩、顾耀山、张鼎九、乔雨亭诸人，向该州富绅劝借，并招各盐店豫交加价。”
劝quàn(1)（动）讲明事理；使人听从：～导｜～解。(2)（动）勉励：～勉。
借读音：jiè借jiè(1)（动）暂时使用别人的物品或金钱；借进：向图书馆～书｜跟人～钱。(2)（动）把物品或金钱暂时供给别人使用；借出：～书给他｜～钱给人。借jiè(1)（动）假托：～故｜～端。(2)（动）凭借：～手（假手）。