jiǎng yù
jiǎng zhuàng
jiǎng hù
jiǎng rèn
jiǎng miǎn
jiǎng zhī
jiǎng jī
jiǎng tàn
jiǎng quàn
jiǎng bēi
jiǎng chóng
jiǎng shuō
jiǎng jiù
jiǎng quàn
jiǎng zàn
jiǎng lì
jiǎng yì
jiǎng tí
jiǎng yù
jiǎng chǒng
jiǎng zhāng
jiǎng zhuó
jiǎng jìn
jiǎng jīn
jiǎng xù
jiǎng chéng
jiǎng lì
jiǎng yì
jiǎng láo
jiǎng jiè
jiǎng shǎng
jiǎng gù
jiǎng bá
jiǎng shì
jiǎng chéng
jiǎng yè
jiǎng lì
jiǎng xǔ
jiǎng xùn
jiǎng yù
jiǎng wò
jiǎng yǐn
jiǎng yòu
jiǎng zhù
jiǎng juàn
jiǎng shòu
jiǎng lài
jiǎng shùn
jiǎng yù
jiǎng zhá
jiǎng jì
jiǎng jiè
jiǎng pǐn
sān tàn
bēi tàn
yǒng tàn
dào tàn
jiē tàn
chàng tàn
xīn tàn
āi tàn
dàn tàn
chēng tàn
mián tàn
kǎi tàn
mò tàn
xū tàn
gē tàn
gù tàn
xī tàn
gǎn tàn
zàn tàn
hài tàn
hán tàn
huǐ tàn
yù tàn
kài tàn
guài tàn
jīng tàn
tòng tàn
cháng tàn
chóu tàn
kuā tàn
chà tàn
kǎi tàn
yù tàn
yuàn tàn
fèn tàn
cán tàn
hào tàn
yì tàn
zhěn tàn
yōu tàn
ào tàn
shǎng tàn
kuì tàn
mèn tàn
xiào tàn
jué tàn
lǜ tàn
mù tàn
zhà tàn
mǐn tàn
bāo tàn
tūn tàn
qiē tàn
qīn tàn
kuì tàn
xīng tàn
huān tàn
léi tàn
jiǎng tàn
sòng tàn
jīn tàn
cēng tàn
kǎi tàn
xuàn tàn
jiā tàn
kě tàn
⒈ 称颂，赞叹。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·颂赞》：“然本其为义，事生奬叹，所以古来篇体，促而不广，必结言于四字之句，盘桓于数韵之辞。”
明唐顺之《陆慎斋先生寿序》：“观其进止动静，往往奬叹以为远器。”
清蒲松龄《聊斋志异·刘姓》：“﹝刘﹞遂发囊与之，夫妻泣拜而去。 刘述此事， 李大加奬叹。”