yǎn diàn
yǎn zhū
yǎn lán
yǎn pāo
yǎn nǎo
yǎn tóu
yǎn cáng
yǎn yào
yǎn gé
yǎn míng
yǎn kē
yǎn chuān
yǎn gān
yǎn bǎo
yǎn dà
yǎn shǐ
yǎn chún
yǎn jīng
yǎn qiǎn
yǎn quán
yǎn jù
yǎn xiǎo
yǎn jué
yǎn yǐng
yǎn zhēng
yǎn qīng
yǎn shāo
yǎn zǐ
yǎn hòu
yǎn dān
yǎn chóng
yǎn chā
yǎn jiè
yǎn xiàn
yǎn mī
yǎn chuāng
yǎn wō
yǎn dùn
yǎn fú
yǎn jìng
yǎn shí
yǎn yì
yǎn jí
yǎn yú
yǎn cì
yǎn kuāng
yǎn jing
yǎn móu
yǎn sè
yǎn chán
yǎn yǐn
yǎn cuò
yǎn piē
yǎn xiā
yǎn dào
yǎn wàng
yǎn pí
yǎn kuàng
yǎn gāo
yǎn kàn
yǎn mù
yǎn shā
yǎn mó
yǎn chěn
yǎn bái
yǎn jiǎo
yǎn biān
yǎn fēng
yǎn xià
yǎn rén
yǎn gēn
yǎn quān
yǎn chà
yǎn huā
yǎn bō
yǎn kǒng
yǎn cuò
yǎn xiào
yǎn shāo
yǎn fāng
yǎn guāng
yǎn diǎn
yǎn zì
yǎn shēng
yǎn yā
yǎn xué
yǎn jīn
yǎn cuò
yǎn jiǎn
yǎn rè
yǎn dǐ
yǎn lián
yǎn ruǎn
yǎn huàn
yǎn bāo
yǎn kuàng
yǎn liàng
yǎn shen
yǎn jìn
yǎn zhōng
yǎn shuǐ
yǎn qì
yǎn lǐ
yǎn yùn
yǎn qián
yǎn xíng
yǎn cuò
yǎn shùn
yǎn wěi
yǎn kuài
yǎn dī
yǎn méi
yǎn mò
yǎn bǐng
yǎn lèi
yǎn tiào
yǎn jié
yǎn lèi
yǎn yán
yǎn tóng
yǎn kē
yǎn máng
yǎn dú
yǎn guāi
yǎn shí
yǎn mī
yǎn jīn
yǎn hóng
yǎn chī
yǎn dài
yǎn biàn
yǎn kù
yǎn jiàn
yǎn dāo
yǎn luàn
yǎn jìng
yǎn jí
yǎn qiú
yǎn táng
yǎn jiān
yǎn zhèng
yǎn chén
gōng shāo
yún shāo
duì shāo
liáo shāo
sì shāo
duān shāo
wéi shāo
chuí shāo
yǎn shāo
míng shāo
chūn shāo
gāng shāo
méi shāo
dīng shāo
pú shāo
biān shāo
xià shāo
jiā shāo
kàng shāo
yī shāo
chè shāo
shù shāo
tóu shāo
bīng shāo
shù shāo
wěi shāo
yù shāo
shōu shāo
mù shāo
liù shāo
liǔ shāo
fān shāo
páo shāo
xīn shāo
chāi shāo
chuān shāo
lāo shāo
hòu shāo
dīng shāo
sēn shāo
zhī shāo
huáng shāo
gāo shāo
zhí shāo
xiāo shāo
mò shāo
yuè shāo
méi shāo
lín shāo
眼梢yǎnshāo
(1) 〈方〉靠近两鬓的眼角
英eyelid⒈ 亦作“眼稍”。靠近两鬓的眼角。
引明吴炳《绿牡丹·谈心》：“儿曹，次第高，丢人眼梢，乔妆做许多般内家腔调。”
《西游补》第七回：“俺把眼稍儿斜一斜，他又道万岁爷爷，我是秦王子婴，投降万岁爷的。”
《二十年目睹之怪现状》第二一回：“须知有一种不自重的女子，专欢喜涂脂抹粉，见了人，故意的扭扭捏捏，躲躲藏藏，他却又不好好的认真躲藏，偏要拿眼梢去看人。”
冰心《我们太太的客厅》：“我们的太太从眼梢瞥了露西一下，没有言语，便回过头去。”
吴语。靠近两鬓的眼角。
如：「年纪大了！眼梢难免出现鱼尾纹。」
眼yǎn(1)（名）人或动物的视觉器官。通称眼睛。(2)（名）（～儿）小洞；窟窿：泉～｜炮～｜拿针扎一个～儿。(3)（名）（～儿）指事物的关键所在：节骨～儿。(4)（名）围棋用语；成片的白子或者黑子中间的空儿；在这个空儿中对手不能下成活棋。(5)（名）戏曲中的拍子：一板一～。(6)（量）用于井；窑洞：一～井｜一～旧窑洞。
梢读音：shāo[ shāo ]1. 树枝或条状物的末端：树梢。末梢。梢头。梢林。
2. 末尾：眉梢。收梢。
3. 古代奏乐时拿的竿子。
4. 古同“艄”，船舵尾。