liǔ àn
liǔ qǐ
liǔ jiāng
liǔ qī
liǔ qīng
liǔ hú
liǔ jūn
liǔ xīng
liǔ shà
liǔ gǔ
liǔ táng
liǔ qiáo
liǔ àn
liǔ cuì
liǔ xiù
liǔ jìng
liǔ tái
liǔ jīng
liǔ guǎn
liǔ tīng
liǔ yíng
liǔ ěr
liǔ xiāng
liǔ yì
liǔ yǐng
liǔ ér
liǔ cí
liǔ zhōu
liǔ zhōu
liǔ róng
liǔ huǒ
liǔ tǐ
liǔ yāo
liǔ jiē
liǔ guàn
liǔ sāi
liǔ fàn
liǔ bā
liǔ zhí
liǔ dī
liǔ chéng
liǔ sī
liǔ xiàn
liǔ jiàn
liǔ lín
liǔ juàn
liǔ lǜ
liǔ dòu
liǔ yǎn
liǔ liǎn
liǔ yǒng
liǔ cán
liǔ yī
liǔ yīn
liǔ huì
liǔ qiú
liǔ shù
liǔ huáng
liǔ sī
liǔ yīn
liǔ yá
liǔ tiáo
liǔ qín
liǔ mò
liǔ diàn
liǔ tiáo
liǔ gǔ
liǔ biān
liǔ xù
liǔ ān
liǔ yīng
liǔ yè
liǔ wān
liǔ láng
liǔ zhī
liǔ tài
liǔ mián
liǔ xiàng
liǔ quān
liǔ huán
liǔ shāo
liǔ jì
liǔ guì
liǔ xià
liǔ sè
liǔ jiá
liǔ yá
liǔ yè
liǔ méi
liǔ yì
liǔ gǎng
liǔ mián
liǔ xìng
liǔ quán
liǔ guàn
liǔ yān
liǔ guō
liǔ pú
liǔ jìng
liǔ huā
liǔ pǔ
liǔ chē
liǔ làng
liǔ dài
liǔ wò
liǔ xìn
liǔ shì
liǔ dài
liǔ kè
liǔ àn
liǔ lóu
liǔ lǜ
liǔ bēi
liǔ quān
liǔ dí
liǔ chuáng
liǔ fēng
liǔ jiāo
páo shāo
gāng shāo
mù shāo
biān shāo
jiā shāo
tóu shāo
duān shāo
méi shāo
wéi shāo
gōng shāo
duì shāo
liù shāo
wěi shāo
xià shāo
yǎn shāo
shōu shāo
mò shāo
dīng shāo
chuān shāo
yī shāo
liǔ shāo
lín shāo
bīng shāo
chuí shāo
sì shāo
liáo shāo
gāo shāo
yù shāo
hòu shāo
zhī shāo
chūn shāo
shù shāo
dīng shāo
pú shāo
kàng shāo
yún shāo
chè shāo
míng shāo
xiāo shāo
lāo shāo
yuè shāo
shù shāo
xīn shāo
sēn shāo
fān shāo
méi shāo
zhí shāo
chāi shāo
huáng shāo
柳树的末端。
⒈ 柳树的末端。
引唐李商隐《和友人戏赠》之一：“迢递青门有几关？柳梢楼角见南山。”
宋欧阳修《生查子》词：“月到柳梢头，人约黄昏后。”
元刘因《探春》诗：“春意虽微已堪惜，轻寒休近柳梢傍。”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
梢读音：shāo[ shāo ]1. 树枝或条状物的末端：树梢。末梢。梢头。梢林。
2. 末尾：眉梢。收梢。
3. 古代奏乐时拿的竿子。
4. 古同“艄”，船舵尾。