bǔ tīng
bǔ jǐng
bǔ lǔ
bǔ gào
bǔ zhú
bǔ huò
bǔ yuán
bǔ jiǎo
bǔ jī
bǔ zhí
bǔ jī
bǔ zhuàng
bǔ jū
bǔ tǎo
bǔ shēng
bǔ zhuō
bǔ bó
bǔ lāo
bǔ lǔ
bǔ lùn
bǔ shū
bǔ kuài
bǔ fēng
bǔ shǔ
bǔ liè
bǔ suǒ
bǔ qǔ
bǔ fáng
bǔ ān
bǔ shí
bǔ xì
bǔ yǎn
bǔ ná
bǔ zhū
bǔ zhì
bǔ ná
bǔ tóu
bǔ yǐng
bǔ jì
bǔ àn
bǔ huò
bǔ jiǎo
bǔ shā
bǔ nuò
bǔ yú
bǔ yì
bǔ chǔ
jī ná
jiū ná
dà ná
āi ná
jūn ná
yán ná
wěn ná
sōu ná
qín ná
bǔ ná
fēn ná
gòu ná
fǎng ná
wū ná
zhuō ná
gēn ná
fán ná
wù ná
lóng ná
tuī ná
pán ná
dāo ná
jū ná
zhuī ná
jié ná
bō ná
zhuā ná
gé ná
zhā ná
huán ná
chì ná
hú ná
mì ná
gōu ná
捕拿bǔná
(1) 捉拿
英arrest;capture;catch⒈ 亦作“捕拏”。捉拿。
引《清会典·刑部三·尚书侍郎职掌三》“捕盗”注：“邻境州县，遇移关一到，亦协力捕拏。”
《儒林外史》第十回：“只有他领着南赣数郡一齐归降，所以朝廷尤把他罪状的狠，悬赏捕拿。”
鲁迅《而已集·略谈香港》：“他忙了一路，替我计画，禁止上陆时如何脱身，到埠捕拿时如何避免。”
捉拿、追捕。
捕bǔ（动）捉、逮：～房｜～获｜～快｜～捞｜～拿｜～食。
拿读音：ná拿ná(1)本义：（动）用手或其他方式抓住、搬（东西）：（动）用手或其他方式抓住、搬（东西）(2)（动）用强力取；捉：～住三个匪徒。(3)（动）掌握：～权｜～事｜～得稳。(4)（动）刁难；要挟：这事谁都能做；你～不住人。(5)（动）强烈的作用使物体变坏。(6)（介）引进所凭借的工具、材料、方法等；意思跟“用”相同：～尺量｜～布擦。(7)（介）引进所处置的对象：别～我开玩笑。